ΤΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΈΝΑ ΒΙΒΛΊΑ ° ΒΙΒΛΊΟ ΤΗΣ ΓΗΣ × ΒΙΒΛΊΟ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ × AMDUAT
ΤΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΈΝΑ ΒΙΒΛΊΑ : ΒΙΒΛΊΟ ΤΗΣ ΓΗΣ × ΒΙΒΛΊΟ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ × AMDUAT × ΒΙΒΛΊΟ ΤΩΝ ΠΥΛΏΝ × ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΓΗΣ × ΒΙΒΛΊΟ ΤΩΝ ΔΎΟ ΔΡΌΜΩΝ × ΒΙΒΛΊΟ ΤΟΥ ΚΑΡΥΔΙΟΎ × ΒΙΒΛΊΟ ΤΗΣ ΑΝΆΔΥΣΗΣ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ × ΒΙΒΛΊΟ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ °°°°°
Είναι γεγονός πως στα χρόνια που μελετούσα την Νεκρομαντεία διάβασα βιβλία που ο πολύς κόσμος γενικά όχι μόνο αγνοεί την ύπαρξη τους αλλά και την βαθιά γνώση που αυτά περιέχουν .
Βιβλία που ενώ δεν ονομάζονται " απαγορευμένα " δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση το να μπορέσει κάποιος να τα βρει τουλάχιστον σε φωτογραφίες , φωτοτυπίες εκτυπώσεις και αντίγραφα και να τα διαβάσει .
Αναφέρομαι στα αρχαία αιγυπτιακά μαγικά κείμενα : ΒΙΒΛΊΟ ΤΗΣ ΓΗΣ × ΒΙΒΛΊΟ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ × AMDUAT × ΒΙΒΛΊΟ ΤΩΝ ΠΥΛΏΝ × ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΓΗΣ × ΒΙΒΛΊΟ ΤΩΝ ΔΎΟ ΔΡΌΜΩΝ × ΒΙΒΛΊΟ ΤΟΥ ΚΑΡΥΔΙΟΎ × ΒΙΒΛΊΟ ΤΗΣ ΑΝΆΔΥΣΗΣ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ × ΒΙΒΛΊΟ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ °°°°°
Γεγονός εντελώς διαφορετικό / αντίθετο θα έλεγα από τα απαγορευμένα υποτίθεται βιβλία όπως είναι τα Απόκρυφα Ευαγγέλια , Νεκρονομικόν , Σολομωνική κλείδα , Grimoire ... και πολλά άλλα τα οποία όχι μόνο απαγορευμένα δεν είναι καθόλου αλλά μπορεί κάλλιστα ο οποιοσδήποτε να βρει το οτιδήποτε από αυτά ακόμη και μέσα από περιοδικά ευρείας κυκλοφορίας που όλο και κάποιο αφιέρωμα θα έχουν ή κάποιο άρθρο ...
Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι όντως το " απαγορευμένο " πουλάει και ας είναι φούμαρα !
Τα πραγματικά απαγορευμένα βιβλία είναι αυτά που αναφέρονται σε πύλες και χωροχρονικά περάσματα , γνώσεις αρχαίες που η ίδια η σύγχρονη τεχνολογία και η Κβαντική φυσική τώρα ανακαλύπτει !
Η σύγχρονη επιστήμη τής αιγυπτιολογίας ουσιαστικά αποκρύπτει την αλήθεια των μαγικών κειμένων τα οποία μιλούν για συγκεκριμένες περιοχές άστρων και ενεργειακές πύλες , παράλληλα σύμπαντα που συνδέονται μεταξύ τους μέσα από πύλες που φυλάσσονται από πολλά και διαφορετικά επικίνδυνα όντα τα οποία όμως δεν είναι δαίμονες , αλλά είναι εξίσου πραγματικά με τον ίδιο τον άνθρωπο .
Μπορεί η σύγχρονη μαγεία να είναι μια μεγάλη μαλακία , και η θρησκεία ένα εντελώς αδιέξοδο φιλοσοφικό σύστημα που μόνο σκοπό έχει να κρατάει τα πρόβατα στο μαντρί , αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ήταν πάντα έτσι !
Αυτό το θέμα είναι που με οδήγησε σε ρήξη με την δασκάλα μου ακαδημαϊκό κα Ελένη Αλτάνη η οποία επέμενε να τα εξηγεί όλα φιλοσοφικά χάνοντας από ένα σημείο και μετά την πραγματικότητα της πρακτικής άσκησης αυτών που ουσιαστικά δίδασκε !
Εδώ λοιπόν μπαίνει το λογικό ερώτημα τι ακριβώς είναι αυτή η απαγορευμένη γνώση που κάνει αυτά τα κείμενα τόσο πολύ απρόσιτα όταν κυκλοφορούν δημόσια σήμερα βιβλία τελετών αίματος , σατανιστικά βιβλία και άρθρα , η περιβόητη μυθολογία Κθούλου , Ενωχιανή μαγεία , και ένα σωρό άλλα τέτοια θεόπνευστα μίας εντελώς παρακμιακής υποκουλτούρας !
Προσέξτε εδώ λοιπόν ότι αυτά τα στοιχεία που κυκλοφορούν είναι κυρίως μαγεία και ξόρκια και συνήθως ότι πιο βλακώδες υπάρχει , ενώ μένουν στην αφάνεια τα ουσιώδη στοιχεία τα οποία έχω μαζέψει συνοπτικά (όχι όμως συνολικά ) στους πίνακες που ακολουθούν και είναι η αληθινή αρχαία μαγεία των βιβλίων που προανέφερα και θα αναλύσω εδώ παρακάτω .
Ομολογουμένως με εκνευρίζουν αφόρητα και γίνομαι χυδαίος με όλα αυτά τα καβαλημένα άτομα που αντί να ξεστραβωθούν να μάθουν κάτι αληθινό , τούς ενοχλεί που γράφω αυτές τις αναρτήσεις δημόσια , έχουν άποψη τα αμερικανάκια που μεγαλώνουν με Γιώργο Μπαλάνο και τυφλή πίστη στην ύπαρξη του Νεκρονομικόν !!
Κατά το νου και η γνώση που έλεγε και η γιαγιά μου !
Αρχή όλων ο θεός , ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός !
Πώς ακριβώς ερμηνεύεται αυτό ?
Με απλά λόγια ένα εντελώς ενιαίο σύνολο ενός άτμητου και άχρονου σύμπαντος κόσμου εντός του πεδίου του οποίου βρίσκεται η ανθρώπινη ύπαρξη και φύση και καλείται να εξελιχθεί .
Η ουσιαστική γνώση της μαγείας αφορά την αληθινή υπέρβαση του ορίου , πράγμα που σημαίνει αλλάζω την ενεργειακή μου κατάσταση και χρησιμοποιώ τις γνώσεις αυτών των βιβλίων ώστε να ανοίξουν πύλες διαστάσεων , χωροχρονικά περάσματα και να αποκτήσω γνώσεις για τα υπαρκτά και αληθινά παράλληλα σύμπαντα , γεγονότα που αφορούν την αρχαία μαγεία αλλά ταυτόχρονα και την σύγχρονη επιστήμη .... Πώς ακριβώς γίνεται και άνθρωποι που ασχολούνται με αυτό το θέμα ταυτόχρονα είναι ένθερμοι οπαδοί της υποκουλτούρας της μαγείας του εμπορίου και αναλώνονται σε ότι σκουπίδια κυκλοφορούν στην αγορά αυτό ομολογουμένως με ξεπερνάει και δεν μπορώ να το καταλάβω με την λογική !
Ο αγαπημένος αστρολόγος Χρίστος Άρχος λέει ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως ανάγκη να προσπαθήσει κάποιος να προσεγγίσει αυτό το παραλογισμό με την λογική σκέψη γιατί σίγουρα θα βγει χαμένος ή τρελός , αυτά είναι για την πλέμπα και φυσικά για τους λυκάονες που όλο και κάποια μπούρδα κυκλοφορεί σε άρθρα ή βιβλία για το θέμα αυτό σήμερα !
Ας δούμε λοιπόν συνοπτικά τα κείμενα αυτά !
"Αρχαίες αιγυπτιακές πεποιθήσεις μετά θάνατον ζωής
Οι αρχαίες αιγυπτιακές μεταθανάτιες πεποιθήσεις επικεντρώνονταν γύρω από μια ποικιλία σύνθετων τελετουργιών που επηρεάστηκαν από πολλές πτυχές του αιγυπτιακού πολιτισμού . Η θρησκεία συνέβαλε σημαντικά, καθώς ήταν μια σημαντική κοινωνική πρακτική που συνέδεε όλους τους Αιγύπτιους.
Για παράδειγμα, πολλοί από τους Αιγύπτιους θεούς έπαιξαν ρόλο στην καθοδήγηση των ψυχών των νεκρών στη μετά θάνατον ζωή . Με την εξέλιξη της γραφής, τα θρησκευτικά ιδεώδη καταγράφηκαν και γρήγορα διαδόθηκαν σε όλη την αιγυπτιακή κοινότητα.
Η στερεοποίηση και η έναρξη αυτών των δογμάτων διαμορφώθηκαν στη δημιουργία κειμένων μετά θάνατον ζωής, τα οποία επεξηγούσαν και εξηγούσαν τι θα έπρεπε να γνωρίζουν οι νεκροί για να ολοκληρώσουν το ταξίδι με ασφάλεια ..
Ανοίγω παρένθεση εδώ να σημειώσουμε την μαγική αξία της γραφής η οποία σύμφωνα με την αρχαία μαγεία είναι η αποτύπωση κάποιας μορφής ή ενέργειας οπότε οτιδήποτε βρίσκεται γραμμένο είναι ουσιαστικά ένα αιώνιο ξόρκι που θα συνεχίσει να υφίσταται ενεργειακά όσο η γραφή παραμένει αναλλοίωτη.
Τα αιγυπτιακά θρησκευτικά δόγματα περιλάμβαναν τρεις μεταθανάτιες ιδεολογίες: πίστη σε έναν κάτω κόσμο, αιώνια ζωή και αναγέννηση της ψυχής.
Ο κάτω κόσμος, γνωστός και ως Duat , είχε μόνο μια είσοδο στην οποία μπορούσε κανείς να φτάσει ταξιδεύοντας μέσα από τον τάφο του νεκρού.
Η αρχική εικόνα με την οποία θα παρουσιαζόταν μια ψυχή κατά την είσοδό του σε αυτό το βασίλειο ήταν ένας διάδρομος με μια σειρά από συναρπαστικά αγάλματα, συμπεριλαμβανομένης μιας παραλλαγής του θεού με κεφάλι γερακιού, Ώρου .
Η διαδρομή προς τον κάτω κόσμο μπορεί να διέφερε μεταξύ βασιλιάδων και απλών ανθρώπων. Μετά την είσοδο, τα πνεύματα παρουσιάστηκαν σε έναν άλλο εξέχοντα θεό, τον Όσιρι.
Ο Όσιρις θα καθόριζε την αρετή της ψυχής του νεκρού και θα έδινε σε όσους θεωρούνταν ότι άξιζαν μια ειρηνική μεταθανάτια ζωή.
Η αιγυπτιακή έννοια της «αιώνιας ζωής» θεωρήθηκε συχνά ως αναγεννημένη επ' αόριστον. Επομένως, οι ψυχές που είχαν ζήσει τη ζωή τους κομψά οδηγήθηκαν στον Όσιρι για να ξαναγεννηθεί. [1]
Για να επιτευχθεί η ιδανική μεταθανάτια ζωή, έπρεπε να γίνουν πολλές πρακτικές κατά τη διάρκεια της ζωής του. Αυτό μπορεί να περιλάμβανε το να ενεργούμε δίκαια και να ακολουθούμε τις πεποιθήσεις του αιγυπτιακού δόγματος.
Επιπλέον, οι Αιγύπτιοι τόνισαν τις τελετουργίες που ολοκληρώθηκαν μετά το τέλος της ζωής ενός ατόμου. Με άλλα λόγια, ήταν ευθύνη των ζωντανών να εκτελέσουν τις τελευταίες παραδόσεις που απαιτούνταν, ώστε οι νεκροί να μπορέσουν να συναντήσουν αμέσως την τελική τους μοίρα.
Τελικά, η διατήρηση υψηλών θρησκευτικών ηθών τόσο από τους ζωντανούς όσο και από τους νεκρούς, καθώς και η συμμόρφωση με μια ποικιλία παραδόσεων, εγγυήθηκε στον νεκρό μια πιο ομαλή μετάβαση στον κάτω κόσμο.
Κείμενα μετά τη ζωή
Κατά τη διάρκεια των αιώνων, ο Αιγύπτιος διακοσμούσε τους τάφους και τα φέρετρά του με θρησκευτικά ξόρκια και κείμενα ελπίζοντας να βοηθήσουν τους νεκρούς στη μετά θάνατον ζωή. Καθώς αναπτύχθηκε ο αιγυπτιακός πολιτισμός, αυτά τα κείμενα εξελίχθηκαν επίσης και έγιναν πιο περίπλοκα και εκτεταμένα στη φύση τους.
Κείμενα Πυραμίδας
Τα Κείμενα των Πυραμίδων ήταν τα πρώτα θρησκευτικά ξόρκια που χαράχτηκαν στους τοίχους των αρχαίων αιγυπτιακών πυραμίδων .
Ξεκινώντας από την περίοδο του Παλαιού Βασιλείου , αυτά τα κείμενα χρησιμοποιήθηκαν αποκλειστικά από τους Αιγύπτιους Φαραώ για τους τοίχους των τάφων τους.
Ωστόσο, οι Αιγύπτιες Βασίλισσες και υψηλόβαθμοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι άρχισαν σύντομα να χρησιμοποιούν Πυραμιδικά Κείμενα και στους τάφους τους.
Σκοπός αυτών των κειμένων ήταν να βοηθήσουν τον φαραώ να ολοκληρώσει με επιτυχία το ταξίδι του στη μετά θάνατον ζωή, μεταφέροντας γνώση στον νεκρό για τα μονοπάτια που έπρεπε να ακολουθήσει και τους κινδύνους που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει στην πορεία. [4]
Σήμερα είμαστε σε θέση να ανασυνθέσουμε την πορεία τής ενέργειας του ανθρώπου προς τα άστρα με τα οποία είναι ουσιαστικά συνδεδεμένες οι πυραμίδες της Γκίζας.
Τα κείμενα δεν είναι καθόλου φιλοσοφική προσέγγιση της έννοιας του Θεού ή σύμβολα που ουσιαστικά δεν έχουν κανένα νόημα , ο ρόλος τους εντός των πυραμίδων σύμφωνα πάντα με αυτά που η ίδια η Αβυσσυλία μου εκμυστηρεύτηκε είναι η πόλωση των ενεργειών που αλληλεπιδρούν με τον ανθρώπινο εγκέφαλο γεγονός που επιφέρει αυτό που λέμε σήμερα αλλαγή της συνειδητότητας του ανθρώπου .
Όλα αυτά βέβαια ξαφνικά βλέπουμε να χάνονται και περνάμε από την εποχή της Μύησης στην Μεγάλη Πυραμίδα στην μαγεία σε πιο εκλαϊκευμένη πρακτική άσκηση και σε φιλοσοφική προσέγγιση της αλήθειας οπότε πλέον περνάμε στην εποχή του εμπορίου φερέτρων οπότε σηματοδοτείται η έναρξη των επιχειρήσεων που σήμερα ονομάζουμε Γραφεία Τελετών !
Κείμενα φέρετρων
Στην περίοδο του Μεσαίου Βασιλείου τα Κείμενα των Πυραμίδων αντικαταστάθηκαν από τα Κείμενα Φέρετρων .
Τα Κείμενα του Φέρετρου ήταν ξόρκια που ήταν εγγεγραμμένα στα φέρετρα των νεκρών.
Είχαν σκοπό να προστατεύσουν τον νεκρό στη μετά θάνατον ζωή και να τους παρέχουν τη μαγεία της μεταμόρφωσης που θα χρειάζονταν στο ταξίδι τους.
Αυτά τα Κείμενα για το Φέρετρο ήταν γενικά πιο εφικτά, παρέχοντας στον απλό λαό της Αιγύπτου την ευκαιρία να αποκτήσει μια σωστή μεταθανάτια ζωή. Ε
ίναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι η συλλογή των κειμένων του φέρετρο που είναι γνωστή ως The Book of Two Ways λειτούργησε ως το πρώτο εγχειρίδιο για τη μετά θάνατον ζωή. [5]
Βιβλίο των Νεκρών
Το Βιβλίο των Νεκρών ήταν μια εκτεταμένη συλλογή από ξόρκια που περιελάμβανε υλικό τόσο από τα Κείμενα της Πυραμίδας όσο και από τα Κείμενα του Φέρετρου.
Στην περίοδο του Νέου Βασιλείου , το Βιβλίο των Νεκρών καταγραφόταν συνήθως σε πάπυρο .
Ωστόσο, θα μπορούσε επίσης να βρεθεί στους τοίχους των τάφων, στα φέρετρα και στα περιτυλίγματα των μούμιων.
Όπως τα Κείμενα του Φέρετρου, τα ξόρκια που απεικονίζονται στο Βιβλίο των Νεκρών χρησιμοποιήθηκαν από όλους. Αυτά τα ξόρκια πρόσφεραν συμβουλές, προστασία και γνώση στους νεκρούς καθώς ταξίδευαν στον κάτω κόσμο. [6]
Αιγύπτιους.
Για παράδειγμα, πολλοί από τους Αιγύπτιους θεούς έπαιξαν ρόλο στην καθοδήγηση των ψυχών των νεκρών στη μετά θάνατον ζωή . Με την εξέλιξη της γραφής, τα θρησκευτικά ιδεώδη καταγράφηκαν και γρήγορα διαδόθηκαν σε όλη την αιγυπτιακή κοινότητα.
Η στερεοποίηση και η έναρξη αυτών των δογμάτων διαμορφώθηκαν στη δημιουργία κειμένων μετά θάνατον ζωής, τα οποία επεξηγούσαν και εξηγούσαν τι θα έπρεπε να γνωρίζουν οι νεκροί για να ολοκληρώσουν το ταξίδι με ασφάλεια ..
Ανοίγω παρένθεση εδώ να σημειώσουμε την μαγική αξία της γραφής η οποία σύμφωνα με την αρχαία μαγεία είναι η αποτύπωση κάποιας μορφής ή ενέργειας οπότε οτιδήποτε βρίσκεται γραμμένο είναι ουσιαστικά ένα αιώνιο ξόρκι που θα συνεχίσει να υφίσταται ενεργειακά όσο η γραφή παραμένει αναλλοίωτη.
Τα αιγυπτιακά θρησκευτικά δόγματα περιλάμβαναν τρεις μεταθανάτιες ιδεολογίες: πίστη σε έναν κάτω κόσμο, αιώνια ζωή και αναγέννηση της ψυχής.
Ο κάτω κόσμος, γνωστός και ως Duat , είχε μόνο μια είσοδο στην οποία μπορούσε κανείς να φτάσει ταξιδεύοντας μέσα από τον τάφο του νεκρού.
Η αρχική εικόνα με την οποία θα παρουσιαζόταν μια ψυχή κατά την είσοδό του σε αυτό το βασίλειο ήταν ένας διάδρομος με μια σειρά από συναρπαστικά αγάλματα, συμπεριλαμβανομένης μιας παραλλαγής του θεού με κεφάλι γερακιού, Ώρου .
Η διαδρομή προς τον κάτω κόσμο μπορεί να διέφερε μεταξύ βασιλιάδων και απλών ανθρώπων. Μετά την είσοδο, τα πνεύματα παρουσιάστηκαν σε έναν άλλο εξέχοντα θεό, τον Όσιρι.
Ο Όσιρις θα καθόριζε την αρετή της ψυχής του νεκρού και θα έδινε σε όσους θεωρούνταν ότι άξιζαν μια ειρηνική μεταθανάτια ζωή.
Η αιγυπτιακή έννοια της «αιώνιας ζωής» θεωρήθηκε συχνά ως αναγεννημένη επ' αόριστον. Επομένως, οι ψυχές που είχαν ζήσει τη ζωή τους κομψά οδηγήθηκαν στον Όσιρι για να ξαναγεννηθεί. [1]
Για να επιτευχθεί η ιδανική μεταθανάτια ζωή, έπρεπε να γίνουν πολλές πρακτικές κατά τη διάρκεια της ζωής του. Αυτό μπορεί να περιλάμβανε το να ενεργούμε δίκαια και να ακολουθούμε τις πεποιθήσεις του αιγυπτιακού δόγματος.
Επιπλέον, οι Αιγύπτιοι τόνισαν τις τελετουργίες που ολοκληρώθηκαν μετά το τέλος της ζωής ενός ατόμου. Με άλλα λόγια, ήταν ευθύνη των ζωντανών να εκτελέσουν τις τελευταίες παραδόσεις που απαιτούνταν, ώστε οι νεκροί να μπορέσουν να συναντήσουν αμέσως την τελική τους μοίρα.
Τελικά, η διατήρηση υψηλών θρησκευτικών ηθών τόσο από τους ζωντανούς όσο και από τους νεκρούς, καθώς και η συμμόρφωση με μια ποικιλία παραδόσεων, εγγυήθηκε στον νεκρό μια πιο ομαλή μετάβαση στον κάτω κόσμο.
Κείμενα μετά τη ζωή
Κατά τη διάρκεια των αιώνων, ο Αιγύπτιος διακοσμούσε τους τάφους και τα φέρετρά του με θρησκευτικά ξόρκια και κείμενα ελπίζοντας να βοηθήσουν τους νεκρούς στη μετά θάνατον ζωή. Καθώς αναπτύχθηκε ο αιγυπτιακός πολιτισμός, αυτά τα κείμενα εξελίχθηκαν επίσης και έγιναν πιο περίπλοκα και εκτεταμένα στη φύση τους.
Κείμενα Πυραμίδας
Τα Κείμενα των Πυραμίδων ήταν τα πρώτα θρησκευτικά ξόρκια που χαράχτηκαν στους τοίχους των αρχαίων αιγυπτιακών πυραμίδων .
Ξεκινώντας από την περίοδο του Παλαιού Βασιλείου , αυτά τα κείμενα χρησιμοποιήθηκαν αποκλειστικά από τους Αιγύπτιους Φαραώ για τους τοίχους των τάφων τους.
Ωστόσο, οι Αιγύπτιες Βασίλισσες και υψηλόβαθμοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι άρχισαν σύντομα να χρησιμοποιούν Πυραμιδικά Κείμενα και στους τάφους τους.
Σκοπός αυτών των κειμένων ήταν να βοηθήσουν τον φαραώ να ολοκληρώσει με επιτυχία το ταξίδι του στη μετά θάνατον ζωή, μεταφέροντας γνώση στον νεκρό για τα μονοπάτια που έπρεπε να ακολουθήσει και τους κινδύνους που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει στην πορεία. [4]
Σήμερα είμαστε σε θέση να ανασυνθέσουμε την πορεία τής ενέργειας του ανθρώπου προς τα άστρα με τα οποία είναι ουσιαστικά συνδεδεμένες οι πυραμίδες της Γκίζας.
Τα κείμενα δεν είναι καθόλου φιλοσοφική προσέγγιση της έννοιας του Θεού ή σύμβολα που ουσιαστικά δεν έχουν κανένα νόημα , ο ρόλος τους εντός των πυραμίδων σύμφωνα πάντα με αυτά που η ίδια η Αβυσσυλία μου εκμυστηρεύτηκε είναι η πόλωση των ενεργειών που αλληλεπιδρούν με τον ανθρώπινο εγκέφαλο γεγονός που επιφέρει αυτό που λέμε σήμερα αλλαγή της συνειδητότητας του ανθρώπου .
Όλα αυτά βέβαια ξαφνικά βλέπουμε να χάνονται και περνάμε από την εποχή της Μύησης στην Μεγάλη Πυραμίδα στην μαγεία σε πιο εκλαϊκευμένη πρακτική άσκηση και σε φιλοσοφική προσέγγιση της αλήθειας οπότε πλέον περνάμε στην εποχή του εμπορίου φερέτρων οπότε σηματοδοτείται η έναρξη των επιχειρήσεων που σήμερα ονομάζουμε Γραφεία Τελετών !
Κείμενα φέρετρων
Στην περίοδο του Μεσαίου Βασιλείου τα Κείμενα των Πυραμίδων αντικαταστάθηκαν από τα Κείμενα Φέρετρων .
Τα Κείμενα του Φέρετρου ήταν ξόρκια που ήταν εγγεγραμμένα στα φέρετρα των νεκρών.
Είχαν σκοπό να προστατεύσουν τον νεκρό στη μετά θάνατον ζωή και να τους παρέχουν τη μαγεία της μεταμόρφωσης που θα χρειάζονταν στο ταξίδι τους.
Αυτά τα Κείμενα για το Φέρετρο ήταν γενικά πιο εφικτά, παρέχοντας στον απλό λαό της Αιγύπτου την ευκαιρία να αποκτήσει μια σωστή μεταθανάτια ζωή. Ε
ίναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι η συλλογή των κειμένων του φέρετρο που είναι γνωστή ως The Book of Two Ways λειτούργησε ως το πρώτο εγχειρίδιο για τη μετά θάνατον ζωή. [5]
Βιβλίο των Νεκρών
Το Βιβλίο των Νεκρών ήταν μια εκτεταμένη συλλογή από ξόρκια που περιελάμβανε υλικό τόσο από τα Κείμενα της Πυραμίδας όσο και από τα Κείμενα του Φέρετρου.
Στην περίοδο του Νέου Βασιλείου , το Βιβλίο των Νεκρών καταγραφόταν συνήθως σε πάπυρο .
Ωστόσο, θα μπορούσε επίσης να βρεθεί στους τοίχους των τάφων, στα φέρετρα και στα περιτυλίγματα των μούμιων.
Όπως τα Κείμενα του Φέρετρου, τα ξόρκια που απεικονίζονται στο Βιβλίο των Νεκρών χρησιμοποιήθηκαν από όλους. Αυτά τα ξόρκια πρόσφεραν συμβουλές, προστασία και γνώση στους νεκρούς καθώς ταξίδευαν στον κάτω κόσμο. [6]
Βιβλία του Ολλανδικού Κόσμου
.jpg)
Τα Βιβλία του Κάτω Κόσμου περιείχαν πολλά κείμενα που παρείχαν στον νεκρό μια περιγραφή του κάτω κόσμου και χρησίμευαν ως οδηγός για να βοηθήσουν τους νεκρούς κατά το τελευταίο τους ταξίδι.
Δεδομένου ότι οι νεκροί εθεάθησαν συχνά να αναπαράγουν τον κύκλο αναγέννησης του Ρα καθώς ταξίδευαν στη μετά θάνατον ζωή, αυτά τα κείμενα επικεντρώθηκαν κυρίως στο δεύτερο μισό του ταξιδιού του θεού ήλιου, το οποίο τον πήγε στον κάτω κόσμο τη νύχτα.
Τα προηγούμενα Books of the Netherworld, που περιλαμβάνουν το Amduat και το Book of Gates , χώρισαν τις αφηγήσεις τους σε δώδεκα μέρη, συμβολίζοντας τις δώδεκα ώρες που πέρασε ο θεός του ήλιου στον κάτω κόσμο. Μεταγενέστερα βιβλία όπως το Βιβλίο των Σπηλαίων και το Βιβλίο της Γης χρησιμοποίησαν μια πιο τμηματοποιημένη προσέγγιση κατά την παρουσίαση των αφηγήσεών τους.
Όλα αυτά τα βιβλία περιείχαν επίσης πολύπλοκες εικονογραφήσεις του κάτω κόσμου, που συχνά μπορούσαν να φανούν χαραγμένες σε φέρετρα και στους τοίχους ταφικών τάφων. [7]
Βιβλία του Ουρανού
Τα Βιβλία του Ουρανού αποτελούνταν από τρία μεταθανάτια κείμενα με τίτλο, το Βιβλίο του Καρυδιού , το Βιβλίο της Ημέρας και το Βιβλίο της Νύχτας.
Λαξευμένα στην οροφή των τάφων αυτά τα κείμενα τόνιζαν τον ρόλο που έπαιξε η θεά Nut στην αιγυπτιακή μετά θάνατον ζωή. [8]
- The Egyptian Coffin Texts , που επιμελήθηκαν οι Adriaan de Buck και Alan Gardiner και εκδόθηκε από το University of Chicago Oriental Institute
• Amduat •
Amduat ( Αρχαία Αιγυπτιακά : jmj dwꜣt , κυριολεκτικά "Αυτό που είναι στον Άθλιο", μεταφράζεται επίσης ως "Κείμενο του Κρυφού Θαλάμου που βρίσκεται στον Κάτω Κόσμο" και "Βιβλίο του Τι υπάρχει στον Κάτω Κόσμο", Αραβικά : كتاب الآخرة , romanized : Kitab al-Akhira ) [1] είναι ένα σημαντικό αρχαίο αιγυπτιακό ταφικό κείμενο του Νέου Βασιλείου της Αιγύπτου .
Όπως πολλά ταφικά κείμενα, βρέθηκε γραμμένο στο εσωτερικό του τάφου του Φαραώ για αναφορά. Σε αντίθεση με άλλα ταφικά κείμενα, ωστόσο, προοριζόταν μόνο για τους Φαραώ(μέχρι την Εικοστή πρώτη Δυναστεία σχεδόν αποκλειστικά) ή πολύ ευνοημένη αριστοκρατία . [2]
Αφηγείται την ιστορία του Ρα , του Αιγύπτιου θεού του ήλιου που ταξιδεύει στον κάτω κόσμο, από την εποχή που ο ήλιος δύει στη δύση και ανατέλλει ξανά στην ανατολή. Λέγεται ότι ο νεκρός Φαραώ κάνει αυτό το ίδιο ταξίδι, για να γίνει τελικά ένα με τον Ρα και να ζήσει για πάντα.
Ο κάτω κόσμος χωρίζεται σε δώδεκα ώρες της νύχτας, η καθεμία αντιπροσωπεύει διαφορετικούς συμμάχους και εχθρούς για να συναντήσει ο Φαραώ/θεός του Ήλιου.
Το Amduat ονομάζει όλους αυτούς τους θεούς και τα τέρατα.
Ο κύριος σκοπός του Amduat είναι να δώσει τα ονόματα αυτών των θεών και των τεράτων στο πνεύμα του νεκρού Φαραώ, ώστε να μπορεί να τους καλέσει για βοήθεια ή να χρησιμοποιήσει το όνομά τους για να τους νικήσει.
Εκτός από την απαρίθμηση και την ονομασία των κατοίκων του Ντουάτ , καλών και κακών, οι εικονογραφήσεις του έργου δείχνουν ξεκάθαρα την τοπογραφία του κάτω κόσμου.
Η παλαιότερη ολοκληρωμένη έκδοση του Amduat βρίσκεται στο KV34 , τον τάφο του Thutmose III στην Κοιλάδα των Βασιλέων .
Οι ώρες
Την ώρα 1 ο θεός ήλιος εισέρχεται στον δυτικό ορίζοντα ( akhet ) που είναι μια μετάβαση μεταξύ ημέρας και νύχτας.
Στις ώρες 2 και 3 περνά μέσα από έναν άφθονο υδάτινο κόσμο που ονομάζεται «Wernes» και τα «Waters of Osiris».
Στην 4η ώρα φτάνει στο Ιμχέτ στο δύσκολο αμμώδες βασίλειο του Σέκερ , της θεότητας των γερακιών του κάτω κόσμου, όπου συναντά σκοτεινά μονοπάτια ζιγκ ζαγκ που πρέπει να διαπραγματευτεί, σέρνοντας σε μια βάρκα φιδιού.
Στην ώρα 5 ανακαλύπτει τον τάφο του Όσιρι που είναι ένας περίβολος κάτω από τον οποίο είναι κρυμμένη μια λίμνη από φωτιά, ο τάφος καλύπτεται από μια πυραμίδα σαν ανάχωμα (που ταυτίζεται με τη θεά Ίσιδα ) και στην κορυφή του οποίου η Ίσις και η Νέφθης έχουν κατέβει στο μορφή δύο αετών (αρπακτικών πτηνών).
Την έκτη ώρα συμβαίνει το πιο σημαντικό γεγονός στον κάτω κόσμο. Το μπα (ή η ψυχή) του Ρα ενώνεται με το δικό του σώμα, ή εναλλακτικά με τον μπα του Όσιρι μέσα στον κύκλο που σχηματίζει το φίδι mehen .
Στο γερμανοαιγυπτιακό λεξικό του R. Hannig [4] λέγεται ότι το φίδι Mehen (mḥn) ή το Mehenet (mḥnt) είναι ισοδύναμο με το Ouroboros αστρονομικά αυτό το γεγονός αποτυπώνεται στην φωτογραφία εδώ :
Αυτό το γεγονός είναι το σημείο στο οποίο ο ήλιος αρχίζει την αναγέννησή του. είναι μια στιγμή μεγάλης σημασίας, αλλά και κινδύνου.
Στην ώρα 7, ο αντίπαλος Apep (Apophis) περιμένει και πρέπει να αλυσοδεθεί από τη μαγεία της Isis και του Ser , και τη δύναμη του Serqet , ο οποίος βοηθείται από τον θεό Her-Tesu-F .
Στην ώρα 8 ο θεός ήλιος ανοίγει τις πόρτες του τάφου και ο Ώρος καλεί ένα τερατώδες φίδι με την άσβεστη φωτιά να καταστρέψει τους εχθρούς του πατέρα του, Όσιρι , καίγοντας τα πτώματα τους και μαγειρεύοντας τις ψυχές τους.
Στην 9η ώρα φεύγουν από το αμμώδες νησί Σέκερ κωπηλατώντας δυναμικά πίσω στα νερά.
Στη 10η ώρα η διαδικασία αναγέννησης συνεχίζεται με βύθιση στα νερά.
Στην ώρα 11 τα μάτια του θεού (σύμβολο για την υγεία και την ευημερία του) αναγεννώνται πλήρως.
Στην ώρα 12 μπαίνει στον ανατολικό ορίζοντα έτοιμος να ανατείλει ξανά ως ο ήλιος της νέας ημέρας.
Μόλις οι νεκροί τελείωσαν το ταξίδι τους στον κάτω κόσμο, έφτασαν στο Hall of Maat . Εδώ θα υποβάλλονταν στην τελετή του βάρους της καρδιάς όπου η αγνότητά τους θα ήταν ο καθοριστικός παράγοντας για το αν θα τους επιτρεπόταν να εισέλθουν στο Βασίλειο του Όσιρι.
Ανοίγω εδώ ακριβώς παρένθεση για να σχολιάσω τα ποιο σημαντικά σύμβολα πού αφορούν φυσικά και μεταφυσικά στοιχεία.
Την ώρα 1 ο θεός ήλιος εισέρχεται στον δυτικό ορίζοντα ( akhet ) που είναι μια μετάβαση μεταξύ ημέρας και νύχτας , εδώ λοιπόν έχουμε κάτι εντελώς διαφορετικό γεγονός από αυτό που φαίνεται καθώς μπορεί να είναι Akhet ο ορίζοντας αλλά δεν αναφέρεται γενικά στον ορίζοντα του ουρανού και στην ατμόσφαιραός
Το Akhet εμφανίζεται στο αιγυπτιακό όνομα για τη Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας ( Akhet Khufu ), [3] και στο υποτιθέμενο όνομα Akhetaten , της πόλης που ιδρύθηκε από τον φαραώ Akhenaten . [4]
Εμφανίζεται επίσης στο όνομα της συγκριτικής μορφής του Ra και του Horus , Ra-Horakhty ( Rꜥ Ḥr Ꜣḫty , "Ra–Horus of the Horizons"). [5]
Στην αρχαία αιγυπτιακή αρχιτεκτονική , ο πυλώνας καθρέφτιζε το ιερογλυφικό. [6] Το σύμβολο μερικές φορές συνδέεται με την αιγυπτιακή θεότητα Aker και το αστρολογικό ζώδιο του Ζυγού . [7]
Ο κύριος του Σέκερ της 4 ης ώρας είναι ενδιαφέρουσα οντότητα που ίσως έχει πολλά να μας πει ....Ο Σέκερ αναφέρεται στο Ταξίδι του Ρα : ο μύθος συνήθιζε να εξηγεί τι συμβαίνει τη νύχτα όταν ο Ρα ταξιδεύει στον Κάτω Κόσμο.
Επίσης, στο πλαίσιο των φεστιβάλ στο akhet, οι οπαδοί του φορούσαν κορδόνια από κρεμμύδια στο λαιμό τους, δείχνοντας την πτυχή του Κάτω Κόσμου .
Τα κρεμμύδια χρησιμοποιήθηκαν για την ταρίχευση ανθρώπων - άλλοτε το δέρμα, άλλοτε ολόκληρο το κρεμμύδι. Όταν χρησιμοποιούταν μόνο το δέρμα, τοποθετούνταν στα μάτια και μέσα στα αυτιά για να κρύψει τη μυρωδιά. [7]
Επίσης, ο θεός απεικονιζόταν να βοηθά σε διάφορες εργασίες όπως το σκάψιμο τάφρων και καναλιών.
Αυτό το γεγονός ότι ο συγκεκριμένος θεός συνδέεται με τάφρους και κανάλια με οδηγεί πρώτον στην μορφή του νεκρού Θεού Gugalana ο οποίος ουσιαστικά είναι το αστρικό πνεύμα του αστερισμού του Ταύρου και κατ επέκταση σύζυγος της Σεχμετ ή Δύναμη όπως την ξέρουμε μέσα από την Διαθήκη του Σολομώντα η οποία είναι ουσιαστικά το αστρικό πνεύμα των Πλειάδων.
Θεότητες πύλης του κάτω κόσμου
Οι θεότητες της πύλης του κάτω κόσμου ήταν αρχαίες αιγυπτιακές δευτερεύουσες θεότητες επιφορτισμένες με τη φύλαξη των πυλών του αιγυπτιακού κάτω κόσμου . [2] [3] [4]
.jpg)
Περιγραφή και κατάτμηση
Οι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι στον κάτω κόσμο , το Ντουάτ, υπήρχαν διάφορες πύλες, πόρτες και πυλώνες που περνούσαν κάθε βράδυ η ηλιακή βάρκα ( Atet ) του θεού του ήλιου Ρα και οι ψυχές που κατευθύνονταν στον κόσμο των νεκρών. [4]
Τα αρχαία ταφικά κείμενα παρέχουν πολλές διαφορετικές περιγραφές για τις πύλες της μετά θάνατον ζωής . Μερικές φορές αναφέρονται περισσότερες από 1.000 θεότητες φύλακες. [3] Σύμφωνα με μια γενικότερη άποψη, κάθε πύλη φυλασσόταν από έναν δευτερεύοντα θεό που επέτρεπε την πρόσβαση μόνο στις ψυχές που μπορούσαν να προφέρουν το μυστικό όνομα του ίδιου του θεού, ως ένα είδος «κωδικού πρόσβασης». [3]
Οι τοίχοι πολλών φαραωνικών τάφων στην Κοιλάδα των Βασιλέων είναι διακοσμημένοι με τα κείμενα του Βιβλίου των Πυλών , το οποίο περιγράφει τις δώδεκα πύλες ή πυλώνες του κάτω κόσμου: παρά το ότι φαντάζονται ως αρχιτεκτονικά εμπόδια για όλες τις προθέσεις και σκοπούς , οι πύλες ονομάστηκαν μεμονωμένα ως θεές. [4]
Κεφάλαιο 144 τουΤο Book of the Dead αναφέρει επτά πύλες, η καθεμία με τον δικό της Θεό, έναν Doorkeeper και έναν Herald: για παράδειγμα, η 7η πύλη φυλάσσεται από τον θεό "Sharpest Of Them All", από τον θυρωρό "Strident Of Voice" και από τον κήρυκα "Απορριπτικός των Επαναστατών". [3]
Άλλα ταφικά κείμενα αναφέρουν 21 "Secret Portals Of The Mansion Of Osiris In The Field Of Reeds" με τα δικά τους ονόματα και επίθετα και προστατεύονται από ζωολογικές-ανθρωπόμορφες θεότητες που συχνά απεικονίζονται σκυμμένες στο έδαφος και κρατώντας μεγάλα, απειλητικά μαχαίρια. [3]
Τα ονόματα αυτών των τελευταίων προσβάσεων — εξακολουθούν να είναι θηλυκά — είναι από καιρό σε καιρό ενοχλητικά ως το 14ο («Mistress Of Anger – Dancing On Blood») ή ακίνδυνα ως το 3ο («Mistress Of The Altar»).
Στους θεούς-φύλακες επίσης δόθηκαν ονόματα που ενέπνεαν τρόμο και, πάνω απ' όλα, προκαλούσαν τις τρομακτικές δυνάμεις τους: για παράδειγμα «Swallower Of Sinners» και «Existing On Maggots» — ακόμα κι αν ορισμένα κείμενα απέφευγαν να αναφέρουν απευθείας τα ονόματά τους, προσθέτοντας αυτά τα σε μεγάλο βαθμό ανώνυμα πύλη θεότητες του κάτω κόσμου στην ομάδα των αιγυπτιακών θεοτήτων που είναι γνωστές στους μελετητές, αλλά αδύνατο να καταγραφούν. [3]
Πύλες που περιγράφονται στις τοιχογραφίες της Κοιλάδας των Βασιλέων
Σύμφωνα με τις περιγραφές που παρέχονται από τις τοιχογραφίες σε βασιλικούς τάφους της Κοιλάδας των Βασιλέων, κάθε πύλη ή πυλώνας αποτελούνταν από τρία στοιχεία:
α) ένα φίδι που τοποθετούνταν μπροστά από την πρόσβαση,
β) την ίδια την πύλη, που περιγράφονται και οι δύο ως αληθινή αρχιτεκτονική πύλη και ως θεά,
γ) και οι θεότητές της. Το ταξίδι των ηλιακών σκαφών μέσα από τέτοιες πύλες μπορεί να περιγραφεί ως εξής. [2]
.jpg)
1η πύλη : Sia , θεοποίηση της αντίληψης , [5] στέκεται στην πλώρη του ηλιόλουστου σκάφους, προσκαλεί ένα φίδι που ονομάζεται "Desert-Protector" να ξεκλειδώσει την πύλη για την άφιξη του Ra που, με τη μορφή του θεού Atum (θέωση του ηλιοβασιλέματος ήλιο [6] ), παρατηρεί τους εχθρούς του που σφαγιάστηκαν.
2η πύλη : ο θεός φύλακας ονομάζεται "Swallower Of Sinners" και η πύλη του προηγείται μιας λίμνης φωτιάς.
3η πύλη : το φίδι φύλακάς του είναι το "Stinger" ενώ η ίδια η πύλη είναι η θεά "Mistress Of Food". μερικά τσακάλια παρακολουθούν τη «Λίμνη της Ζωής» που απαγορεύεται στους νεκρούς επειδή είναι το μέρος όπου ο Ρα αναπνέει.
4η πύλη : ορισμένες θεότητες φέρουν σχοινιά για να μετρήσουν την έκταση των αγρών του κάτω κόσμου — όπως επίσης, στην καθημερινή ζωή των Αιγυπτίων, η μέτρηση των αγρών γινόταν για φορολογικούς σκοπούς.
Εδώ απεικονίζονταν και οι τέσσερις ανθρώπινες εθνότητες (κατά τους Αιγύπτιους): τα «βοοειδή του Ρα», δηλαδή οι ίδιοι οι Αιγύπτιοι, οι Λεβαντίνοι , οι Λίβυοι και οι Νούβιοι οι ίδιοι αυτοί που ουσιαστικά είναι τα λεγόμενα βόδια του Θεού ήλιου κατά την αρχαία ελληνική μυθολογία τα οποία εκ
5η πύλη : αυτή η πύλη είναι η θεά "Lady Of Duration" ενώ το φίδι φύλακάς της είναι το "Flame-Eyed". Αυτή η πρόσβαση κατοικείται από τον ύπουλο δαίμονα Apep — ενσάρκωση του κακού και του χάους ( Isfet ), ο πικρός εχθρός του Ra [7] — εδώ ονομάζεται "Evil Of Face". 20 θεότητες καταφέρνουν να ανακόψουν την καταστροφική του δύναμη συνεχίζοντας να την ανατέμνουν, ενώ τα κεφάλια όσων καταβρόχθιζε αναδύονται από τις σπείρες του. Το ηλιόλουστο σκάφος προχωρά και ο Ρα φεύγει από αυτή τη δραματική περιοχή.
6η πύλη : Το σκάφος του Ρα πλησιάζει σε επτά στύλους με κεφάλι τσακαλιού με δύο εχθρούς δεμένους στον καθένα, περιμένοντας να τον αποκεφαλίσουν.
7η πύλη : αυτή η πύλη είναι η θεά "Shining One" και πέρα από αυτήν υπάρχουν 20 θεοί που κρατούν ένα σκοινί που καταλήγει σε τέσσερα μαστίγια , τέσσερα κεφάλια γερακιού και τέσσερα κεφάλια ανθρώπων . Αυτό είναι ένα αινιγματικό και ελάχιστα κατανοητό σημείο.
8η πύλη : αυτή η πρόσβαση κατοικείται από ένα φλεγόμενο φίδι που καίει τους εχθρούς του Όσιρι.
9η πύλη : εδώ στέκονται ο Ώρος και ο Σετ σε ένα λιοντάρι με κεφάλι γερακιού .
10η πύλη : Ο Apep εμφανίζεται ξανά, αλλά αλυσοδεμένος για να μην βλάψει τον Ra κατά τη διέλευση του.
11η πύλη : αυτή η πύλη ονομάζεται "Mysterious Of Approaches" και επιβλέπεται από τον θεό Meeyuty με κεφάλι γάτας ( meow onomatopoeia ).
12η πύλη : εδώ στέκονται οι θεές Ίσιδα και Νέφθις με τη μορφή φιδιών: το ταξίδι μέσα από τις πύλες της μετά θάνατον ζωής έχει τελειώσει και ο ήλιος ανατέλλει στον κόσμο με τη μορφή ενός ιερού σκαραβαίου ( Khepri , θεοποίηση του πρωινού ήλιου [8 ] ).
Οι πύλες περιγράφονται σε ταφικούς παπύρους
Ο Βρετανός Αιγυπτιολόγος Τζορτζ Χαρτ περιέγραψε έτσι, στο Λεξικό των Αιγυπτιακών Θεών και Θεών (1986), τα υποβλητικά ονόματα αυτών των θεοτήτων και τις θέσεις τους στον κάτω κόσμο, όπως περιγράφονται στους νεκρικούς πάπυρους που είναι γνωστοί στους μελετητές: [9]
Θεοί των Επτά Πυλών
Θεότητες των είκοσι μίας μυστικών πυλών του αρχοντικού του Όσιρι στο πεδίο των ορμητικών
_(Vall%C3%A9e_des_Rois,_Th%C3%A8bes_ouest)_-9.jpg)
Σπηλαιώδεις θεότητες του κάτω κόσμου
Οι θεότητες των σπηλαίων του κάτω κόσμου ήταν αρχαίες αιγυπτιακές δευτερεύουσες θεότητες που επιφορτίστηκαν με την τιμωρία των καταραμένων ψυχών αποκεφαλίζοντας και καταβροχθίζοντάς τες. [1] [2] [3]
_(4545657401).jpg)
Οι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι στον κάτω κόσμο , το Duat , υπήρχαν τουλάχιστον δώδεκα σπήλαια και σπήλαια στα οποία κατοικούσαν τρομερές θεότητες και υπερφυσικά πλάσματα που θα τρέφονταν με τις ψυχές των κακών.
Αρκετές ταφικό πάπυροι - εκτός από τις τοίχο διακόσμηση κάποιων τάφων στην Κοιλάδα των Βασιλέων και νότια αίθουσα του Osireion σε Αβύδου - κατάλογος αυτών των θεοτήτων που εμπλέκονται στην εξόντωση (συνήθως με αποκεφαλισμό) των εχθρών του θεού Ήλιου Ρα και της κόρης του Μάατ , θεά της αλήθειας και της δικαιοσύνης . [1]
Συγκεκριμένα, αυτά τα πλάσματα αναφέρονται συστηματικά στο "Ξόρκι των Δώδεκα Σπηλαίων" γνωστό από έναν πάπυρο (Κάιρο 24742) [4] που χρονολογείται από τη βασιλεία του Φαραώ Αμενχοτέπ Β' (περίπου 1427–1401 π.Χ.) της 18ης Δυναστείας . [1]
Τα πρώτα επτά σπήλαια περιείχαν ομάδες τριών μούμιμορφων και τριών ανθρωπόμορφων θεοτήτων, δύο αρσενικών και μίας θηλυκής σε κάθε τριάδα. Από το 8ο έως το 20ο σπήλαιο, θα έβρισκε κανείς θεότητες σε μεταβλητούς αριθμούς: στο 8ο, για παράδειγμα, υπήρχαν επτά ομάδες μαζί με μεμονωμένες θεότητες, και τουλάχιστον είκοσι από αυτές στην 9η. [4]
Είναι φυσιολογικό να βρίσκουμε, δίπλα στους καταλόγους με τα ονόματα και τις θέσεις αυτών των άλλων θεών –κάτω από τις παραστάσεις τους– στήλες προσφορών που προδιαγράφονται και για αυτούς, μαζί με τις ευεργετικές πράξεις που θα πετύχαιναν οι νεκροί.
Μόλις ειρηνευθούν, στην πραγματικότητα, αυτές οι θεότητες θα μπορούσαν να διευκολύνουν την ελεύθερη κίνηση στο επέκεινα, παρέχοντας τροφή και φως στο σκοτάδι. [4]
Θεότητες των πρώτων έντεκα σπηλαίων (Χαρτ)
Ο τάφος ( KV2 ) του Φαραώ Ramesses IV (περίπου 1155–1149 π.Χ.) στην Κοιλάδα των Βασιλέων και το Βιβλίο των Νεκρών, απαριθμούν τις θεότητες του σπηλαίου που επιλέγονται στη συνέχεια από τον Βρετανό αιγυπτολόγους George Hart : [2]
Θεότητες στο 10ο σπήλαιο (Wilkinson)
Συγκεκριμένα, ο αιγυπτιολόγος Richard H. Wilkinson ομαδοποίησε έτσι τις θεότητες και τα υπερφυσικά πλάσματα που κατοικούσαν στο 10ο σπήλαιο, μαζί με τις ευεργετικές πράξεις τους όταν ο νεκρός τα εξημέρωσε επιτυχώς: [1]
Ο
