ΦΆΚΕΛΟΣ: ΝΕΚΡΑΝΑΣΤΆΣΕΙΣ.

ΦΆΚΕΛΟΣ: ΝΕΚΡΑΝΑΣΤΆΣΕΙΣ.

Σήμερα που οι ταινίες τρόμου μας έχουν εξοικείωση με τους βρυκόλακες και τους νεκροζώντανους και η Νεκρομαντεία έχει αφαιρεθεί από τα μυστήρια και τις θρησκείες στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη,  το όλο θέμα αντιμετωπιζεται με σαρκασμό και πολλές φορές αδιαφορία. 

Πηγαίνοντας προς τα πίσω στο χρόνο όμως δυστυχώς τα πράγματα φαίνονται να είναι εντελώς διαφορετικά. 

Από τα αρχαία μαγικά ξόρκια των κειμένων Μακλου της Μεσοποταμίας,  τις μαγικές εργασίες της φοβερής Εριχθώ από τα Φάρσαλα όπου εκεί βρίσκεται το επίκεντρο ~ ή κοιτίδα της μαγείας που σχετίζεται άμεσα με Νεκραναστάσεις και ζόμπι και βρυκόλακες όσο πουθενά αλλού στον αρχαίο κόσμο , μέχρι τα πρόσφατα γεγονότα του Jhon Thoroddsen  125 χρόνια πριν για τον οποίο έχω αναφέρει δημόσια σε παλαιότερες δημοσιεύσεις μου , όλα αυτά δείχνουν ότι υπάρχουν πολλά στοιχεία που φανερώνουν την ύπαρξη μίας πραγματικότητας η οποία ξεπερνά ακόμη και την εφιαλτική φαντασία των ταινιών τρόμου, γεγονός που δικαιολογεί τον φόβο των ανθρώπων παλαιότερων εποχών για τους νεκροζώντανους. 

Ας δούμε λίγα χαρακτηριστικά παραδείγματα:

Στα 38 χρόνια,  μπήκα τώρα πια στα 39 που ασχολούμαι με την έρευνα πολύ ιδιαίτερων αλλά αληθινών φαινομένων που έχουν να κάνουν με την αρχαία Μαγεία και όσους ασχολήθηκαν με αυτήν,  έχω συναντήσει πολλές φορές περιπτώσεις ατόμων που ήταν μάγοι ή μάγισσες οι οποίοι μετά το θάνατό τους εμφανίζονται ως νεκροζώντανοι. 

Μια περίπτωση τέτοια αφορά και τον Πύργο Ηλείας ο οποίος λίγους αιώνες πριν είχε ταλαιπωρηθεί από τις επιθέσεις ενός βαμπίρ  .

Απελπισμένοι οι άνθρωποι κατέφυγαν στην βοήθεια ενός αληθινού μάγου που ζούσε σε γειτονικό χωριό και χάρη στην μαγεία κατάφεραν και βρήκαν τον αίτιο ο οποίος ήταν ένας άντρας της ρωμαϊκής εποχής του οποίου το άψογα διατηρημένο σώμα βρέθηκε σε άγνωστο για εμένα σημείο στο οποίο εκσκάφτηκε ο τάφος του .

Το σώμα αποκεφαλιστηκε και κάηκε οπότε σταμάτησε η μάστιγα. 

Δυστυχώς δεν έχω διαθέσιμο υλικό ώστε να μπορώ να παρουσιάσω μία άρτια ιστορία,  επειδή όμως υπάρχει καταγεγραμμένη ιστορία το ανέφερα. 

Μια άλλη ιστορία στο ίδιο ακριβώς πλαίσιο είναι αυτή :

Εικόνα 1 ●

"Αυτό είναι το πτώμα της Anna Maria Von Stockhausen, δεμένο για να μην επιστρέψει από τους νεκρούς. 

Αυτή η γυναίκα κατηγορήθηκε ότι υπήρξε μάγισσα κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα στα χρόνια της Μαύρης Πανούκλας.

Τα στοιχεία που υπάρχουν μέχρι σήμερα καταγεγραμμένα για την υπόθεση της , αναφέρουν ότι η Άννα σκοτώθηκε περίπου 6 φορές. 

Τη πρώτη κρεμάστηκε , πέθανε και θάφτηκε αλλά  αργότερα βγήκε με νύχια από τον τάφο  και άρχισε τις επιθέσεις κατά ανθρώπων. 

Αυτή ακριβώς την περιγραφή την έχω συναντήσει σε μια Saga από την Ισλανδία η οποία αναφέρει την εκταφή των οστών μίας μάγισσας της πολύ αρχαίας εποχής κατόπιν ονείρου στο οποίο μια γυναίκα έδειχνε το χώρο ζητώντας την εκταφή των οστών της.

Τα οστά περιγράφονται ως γαλάζια,  μάλλον απολιθωμένα εκπέμποντας μια έντονη αρνητικότητα. 

Τελικά το ίδιο ακριβώς βράδυ το όν αυτό επέστρεψε ως ανθρωποφάγος δαίμονας με Φοβερά δόντια και νύχια ...

Η ιστορία μας δίνει να καταλάβουμε ότι μιλάμε καθαρά ένα ζόμπι / λυκάνθρωπο και όχι ένα κλασσικό βρυκολακσ. 

Έτσι λοιπόν γίνεται και με την Anna Maria Von Stockhausen

Οι κάτοικοι της πόλης την αιχμαλώτισαν σε μια κοντινή πόλη και την έπνιξαν γρήγορα σε μια λίμνη, δένοντάς την σε μια σανίδα. 

Οι κάτοικοι της πόλης είπαν ότι την έλεγξαν πολλές φορές αφού έσυραν το άψυχο σώμα της έξω από το νερό. 

Την έθαψαν ξανά, για να δουν άδειο τάφο 2 μέρες μετά! 

Λέγεται ότι βρήκαν το σάπιο πτώμα της να κατοικεί στο παλιό της μέρος, με σκουλήκια, βρωμιά και νερό να φτύνουν από μέσα της.

Εδώ βλέπουμε άλλο ένα χαρακτηριστικό που εγώ προσωπικά γνωρίζω μέσα από περιπτώσεις που έχω μελετήσει,  όντως υπάρχει πληθώρα ομοίων περιστατικών αλλά πρώτη φορά είδα όλα αυτά μαζί μαζεμένα σε μια περίπτωση ανθρώπου. 

Έτσι οι κάτοικοι της πόλης την έσυραν έξω, έμπειξαν έναν πάσσαλο στην καρδιά της και την έθαψαν για άλλη μια φορά. 

Τοποθέτησαν φρουρό στον τάφο της και ένιωσαν ότι τελικά θάφτηκε οριστικά. 

Ο φύλακας δεν έδωσε σημείο ζωής για 4 ημέρες, και ο τοπικός ιερέας πήγε να τον βρει, λέγεται ότι το σώμα του βρεθηκε σαπίζει ήταν κοντά στο πόστο του, με τον λαιμό του ξεσκισμένο...Εδώ λοιπόν έχουμε περίπτωση βαμπίρ όπως το  γνωρίζουμε από τις ταινίες τρόμου. 

 Η Άννα έλειπε για άλλη μια φορά. 

Στη συνέχεια κυνηγήθηκε και συνελήφθη στα περίχωρα της πόλης ο θυμωμένος όχλος την έκαψε στην πυρά, δεμένη σε ένα σκιάχτρο στο χωράφι με καλαμπόκι. 

Στη συνέχεια σώθηκε από μια καταιγίδα, έχοντας κάψει η φωτιά το κάτω μισό της. 

Η ιστορία είχε τραβήξει την προσοχή ενός κυνηγού μαγισσών και θρησκευόμενου φανατικού ο οποίος  θέλησε να δει από κοντά το " τέρας " 

Φτάνοντας είδε τη βροχή που έσβησε την φωτιά και οπως συνήθως συμβαίνει με  όλους τους  προληπτικούς είπε ότι ο θεός έχει άλλα σχέδια για αυτήν την γυναίκα που ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες παρέμεινε ακόμη ζωντανή.

 Σε  αντίθεση με ολους τους άλλους έσκυψε στο νεκροζώντανο όν και είπε: "Γυναίκα, γιατί δεν θα πεθάνεις ? " 

 Του απάντησε μια υποκωφη σπηλαιώδης φωνή. 

Εβρισε τους κατοίκους της πόλης επειδή την κατηγόρησαν ψευδώς. 

Ζήτησε επίσης απλώς να την θάψουν μακριά από τον αείμνηστο σύζυγό της που βρισκόταν στο οικόπεδο δίπλα σε αυτό που την έβαζαν συνέχεια οι χωρικοί. 

Είχε κάνει ένα απλό αίτημα και είχε απειλήσει ότι αν την έθαβαν εκεί, θα συνέχιζε να επιστρέφει όπως και έγινε. 

Ότι κανένας άνθρωπος και κανένα στοιχείο δεν θα την εμπόδιζε να χυσεί το αίμα όλων των χωριανών! 

«Δέστε με και θάψτε με καλά μακριά από αυτόν τον άνθρωπο!» 

Έκαναν όπως ζήτησε και πραγματικά έκτοτε δεν ξανά αναστήθηκε .

Η μούμια της παραμένει μέχρι σήμερα αρκετά διατηρημένη , δεμένη σταυρωτά με κορδέλες. 

 

Εικόνα 2 ●

Η Johanna Christina von Stockhausen, που πέθανε το 1757, ήταν επίσης δεμένη σταυρωτά, ...

Εικόνα 3 :●

Σφιχτά δεμένο το ομολογουμένως  εξαιρετικά  διατηρημένο  παρά τους αιώνες πτώμα του Hans August von Stockhausen, ο οποίος πέθανε το 1780,  ώστε  να εμποδιστεί από το να βγει ξανά από το φέρετρο του (!) 

Δεν ξέρω τι ιστορία υπάρχει πίσω από το γεγονός ότι τεντώθηκε μια κορδέλα σε ζιγκ-ζαγκ πάνω από το σώμα του.

Εικόνα 4.●

Απολιθοποίηση ενός υποτιθέμενου νεκρού.

Δηλαδή μιλάμε για τσιμέντωμα...

 Αυτός ο σκελετός βρίσκεται στο μοναστήρι του μοναστηριού των Βενεδικτίνων στο Χάρσεφελντ.

Εικόνα 5.●

Μελετώντας την ιστορία της αληθινής μαγείας και τις πρακτικές που χρησιμοποιούσαν σε παλιότερες εποχές , μια από τις πιο περίεργες υποθέσεις που έχω συναντήσει στην καριέρα μου εδώ και 38 χρόνια,  πάω στα 39 είναι αυτή εδώ που βλέπουμε στην φωτογραφία. 

Ταφή τον 12ο αιώνα: 

Το μηριαίο οστό ενός ξένου τοποθετήθηκε κάτω από το πηγούνι του αριστερού νεκρού.

 Κατά την ταφή του άλλου σώματος, τα πόδια κόπηκαν. 

Μια πέτρα κάτω από το πηγούνι και στην περιοχή του στόματος υποδηλώνει επίσης ότι κάποιος ήθελε να εμποδίσει τον νεκρό να επιστρέψει.

Εικονα 6 ●

Φοβος για τους βρικόλακες ή κάτι παραπάνω?

Σύμφωνα με Ιταλούς ερευνητές, αυτό το κρανίο του 16ου αιώνα ανήκει σε μια γυναίκα η οποία πίστευαν ότι ήταν βαμπίρ.

 Το τούβλο πιθανότατα ήταν σφιγμένο ανάμεσα στα σαγόνια της για να την εμποδίσει να μεταφέρει τους ζωντανούς στο βασίλειο των νεκρών μετά το θάνατό της.

Παρένθεση εδώ να σημειωθεί ότι η ερμηνεία του νεκροζώντανου δεν είναι αυτή που ξέρουμε σήμερα μέσα από τις ταινίες τρόμου. 

Οι βρυκόλακες ή οι νεκροζώντανοι μπορεί να είναι υλικά ή αστρικά όντα τα οποία όμως είτε πίνουν αίμα και τρώνε σάρκα,  είτε απλά τρώνε την ζωτική ενέργεια των ανθρώπων με αποτέλεσμα να σκοτωθούν ή να παρουσιάσουν ασθένειες με πρώτα συμπτώματα την εξάντληση του σώματος και υπνηλία και διάφορα άλλα μέχρι τον θάνατο τους.