Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΟΚΕΡΟΥ ° ARS GOETIA DEMON AMDUSIAS ( Amdusias – Amduscias )

Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΟΚΕΡΟΥ ° ARS GOETIA DEMON AMDUSIAS °

(  Amdusias – Amduscias ) 




Παγανισμός είναι η λέξη ( όρος ) που χρησιμοποίησε ο χριστιανισμός για να περιγράψει όλες τις μορφές λατρείας και θρησκείες που προηγήθηκαν του χριστιανικού προσυλιτισμού και αυτές όλες που συνέχισαν κρυφά παράλληλα με την χριστιανική επικράτηση.

Ο παγανισμός χωρίζεται σε ανιμιστική λατρεία ,  και από την αλλη στον παγανισμό που θυμίζει έντονα την πρώιμη σατανολατρεία , και την μαγεία .

Το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτού του δεύτερου τύπου παγανιστικής λατρείας το συναντάμε στην " Λατρεία του Μονόκερου " στην Μεγάλη Βρετανία .

Μπορεί σήμερα η φαντασία να έχει ντύσει τον μονόκερο με χαρακτηριστικά που ποτέ δεν είχε , το μόνο σίγουρο όμως είναι ότι είναι κεντρική μορφή της λαϊκής πίστης. 

Η πιο συνηθισμένη θέση ενός αγάλματος του μονόκερου είναι μπροστά στην είσοδο των Μεγάρων και στον κήπο ακριβώς μπροστά από το παλάτι να κοιτάζει ευθεία μπροστά συνήθως κρατώντας μια ασπίδα προστασίας , χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός αληθινού προστάτη του χώρου , ενός αληθινού πνευματικού φύλακα .


Σήμερα υπάρχει η γενική άποψη ότι ο συγκεκριμένος θεός συνδέεται με την Σκοτία μόνο ως σύμβολο όπως ο αετός με την Αμερική χωρίς να υπάρχει καμία άλλη εξήγηση γεγονός που έρχεται σε αντίθεση με την παλαιά άποψη ότι τα συγκεκριμένα όντα υπήρξαν κάποτε στην Γη και μάλιστα είχαν μαγικές και θεραπευτικές ιδιότητες το alicorn δηλαδή το κέρατο του συγκεκριμένου όντος είχε πολύ μεγάλη οικονομική αξία και πάρα πολύ μεγάλη μαγική δύναμη , γεγονός που πιστοποιεί την πίστη τών ανθρώπων στην αληθινή ύπαρξη αυτών των όντων που δεν είναι σύμβολα αλλά ζωντανά.

Σαν φυλαχτό τον βλέπουμε πολλές φορές να στέκεται στο κέντρο ενός χωριού ή κωμώπολης , αν και σε πολλές περιπτώσεις έχει αντικατασταθεί από τον σταυρό , γεγονός που πιστοποιεί την σχέση του χώρου αυτού καί τών ανθρώπων του με τον παγανισμό ή με την νέα θρησκεία του χριστιανισμού !



Υπάρχει και η άποψη που θέλει τον Μονόκερο ως οντότητα να συνδέεται άμεσα με τον αστερισμό του Μονόκερου , γεγονός που δεν μπορώ να αποκλείσω , αλλά αυτήν την περίοδο δεν έχω καμία απολύτως απόδειξη ότι είναι γεγονός καταγεγραμμένο.



Η μπούρδα που θέλει τον ρινόκερο ως Μονόκερο είναι η μεγαλύτερη ηλιθιότητα που έχω διαβάσει ποτέ και ειλικρινά αναρωτιέμαι πόσο ηλίθιοι είναι αυτοί που ουσιαστικά βρίσκονται σε καίριες θέσεις εργασίας στα πανεπιστήμια .

Σε ποιους αιώνες έζησαν οι ρινόκεροι στην Σκοτία ώστε να μπορέσει κάποιος να ισχυριστεί ότι υπάρχει μια μικρή έστω στοιχειώδης σύνδεση ανάμεσα στα δύο εντελώς διαφορετικά όντα ?  

Απο την άλλη μεριά η θέση του αστερισμού του Μονόκερου δίπλα στον πολύ σημαντικό για αρχαία μυστήρια τόσο της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας όσο και της αρχαίας αιγυπτιακής θρησκείας αλλά και πολλών άλλων λαών της αρχαίας εποχής που είναι ο αστερισμός του Canis Minor υπονοεί ότι εδώ υπάρχει μια ακόμη πολύ σημαντική μορφή της παγανιστικής αστρολατρείας . 

Σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση της Σκοτίας η ημέρα της γιορτής του Μονόκερου είναι ( ή ήταν ) η 9η Απριλίου . 


 Ο Μονόκερος υπήρξε πολύ δυνατό και ανυπότακτο όν το οποίο όμως έχει συγκεκριμένες έξεις που θυμίζουν έντονα τον δαίμονα Ασμοδαίο ο οποίος εμφανίζεται ως λάτρης των παρθένων , γεγονός που βλέπουμε και στην περίπτωση του ίδιου του Μονόκερου.

Σύμφωνα πάντα με την ίδια την λαογραφία μόνο μια παρθένα ( υπονοείται των ανώτερων τάξεων της κοινωνίας ) μπορεί να καλέσει τον ίδιο τον Θεό ή ότι άλλο είναι αυτό το όν να εμφανιστεί και για να τον υποτάξει πρέπει οπωσδήποτε να τον αφήσει να θηλάσει από το στήθος της ( ??? )  . 

Μια παρθένα δεν υπάρχει καμία περίπτωση να έχει γάλα ώστε να μπορεί να θηλάσει , εδώ λοιπόν έχουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα που αφορά το σεξουαλικό στοιχείο της επικλήσεως του συγκεκριμένου όντος ώστε να μπορεί κάποιος να τον δαμάσει , στοιχείο  που οδηγεί σε μια εκδοχή της ιστορίας που έχει ιδιαίτερη σημασία για την ύπαρξη της αρχαίας παγανιστικής σατανολατρείας .

Λαμβάνοντας υπόψη στοιχεία που αφορούν μια παρεμφερή οντότητα χωρίς όμως κέρατο που συναντάμε στην Ασία καθώς και ιστορίες μαγισσών της Αγγλίας πού όμως δεν μπορώ να αποδείξω ότι είναι όντως αλήθεια και όχι μόνο φήμες των παπάδων , το κλειδί για την υποταγή του ανυπότακτου όντος είναι όχι μόνο η σεξουαλική επαφή με την παρθένα γεγονός αδιαμφισβήτητο  που συναντάμε στην ασιατική εκδοχή του ίδιου πράγματος , αλλά και το στοιχείο του ότι ο συγκεκριμένος θεός ή οντότητα φεύγοντας αφήνει πίσω το κέρατο του το οποίο λειτουργεί ως μαγικό ραβδί με ιδιαίτερη δύναμη ειδικά για θεραπευτικούς σκοπούς.

Το πράγμα σκοτεινιάζει καθώς σε κάποιο σημείο της ιστορίας αναφέρεται ξεκάθαρα ότι αυτό το αντικείμενο καρφώνεται στην παρθένο ώστε με το αίμα της να πληρώσει το τίμημα της καλής βοήθειας του συγκεκριμένου όντος !

Το αν αυτό αφορά το σπάσιμο του παρθενικού υμένα ή κάρφωμα της καρδιάς αυτό δεν το γνωρίζω προσωπικά , πάντως όλη αυτή η διαδικασία φαίνεται σε γενικές γραμμές να είναι η σωστή όταν έχουμε να κάνουμε με έναν δαίμονα !

Πίσω από το φανταστικό ζώο βρίσκεται η μορφή του Amdusias – Amduscias του δαίμονα που γνωρίσαμε μέσα από την Ars Goetia

https://www.deliriumsrealm.com/amdusias/




 Ο Αμδουσίας είναι ένας ιπποκένταυρος ένα ακόμα χαρακτηριστικό είδος όντων που ουσιαστικά προηγήθηκαν της ανθρώπινης ύπαρξης , παιδιά της θεάς Τιαμάτ της Δράκαινας ή δαίμονας Δύναμη της Σολομωνικής Κλείδας .

Συγγενικό είδος όντων με τους Λυκάονες της αρχαίας Τραπεζούντας και της Αρκαδίας οι οποίοι όμως είναι αιγοκένταυροι ( σάτυροι , φαύνοι κλπ ) με κοινό σημείο αναφοράς την εμμονή τους για σεξουαλική επαφή με τις γυναίκες των ανθρώπων ! 


Ο Αμδουσίας λοιπόν ως ιπποκένταυρος δεν είναι η εξαίρεση στον κανόνα έχει όλα τα στοιχεία που συνθέτουν την εικόνα ενός ακόμη από τα πολλά θεοποιημένα αρχαία γένη  τα οποία δεν είναι ακριβώς ζώα , αλλά ούτε φυσικά πρόκειται για θεούς !



Η λατρεία του δεν ήταν καθόλου αθώα όσο θέλουν να μας πείσουν , καθώς τα θύματα του συνήθως κατέληγαν καρφωμένα θανάσιμα από το κέρατο του , ενώ οι παρθένες που του παραχωρούνταν βιάζονταν από αυτόν και πέθαιναν πάνω στην γέννα του ιπποκένταυρου αποτέλεσμα της ερωτικής μίξης των δύο διαφορετικών ειδών .

Εδώ μπαίνει το ερώτημα ,γιατί να λατρέψει κάποιος ένα δαίμονα ?



Μια αντίστοιχη μορφή τέτοιας πίστεως είναι ο σύγχρονος λυκαονισμός , μυστική λατρεία μιας όχι ανθρώπινης μορφής που συνδέεται με άλλες μορφές δαιμόνων / θεών που συναντούνται στον παγανισμό και στην μαγεία .

Οι γιοι του αρχαίου Λυκάονα , Κάφρος και Νύκτιμος είναι μορφές άρρηκτα συνδεδεμένες με τον μεσαιωνικό παγανισμό και τις μάγισσες που οργίαζαν με δαίμονες , με την μόνη διαφορά ότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με πνεύματα αλλά με υλικά όντα .

Έτσι επανερχόμαστε στην ερώτηση :

Γιατί όλοι αυτοί λατρεύουν δαίμονες ?

Η απάντηση είναι ότι όσο παράδοξο και αν αυτό ακούγεται , αυτοί δεν θεωρούν ότι λατρεύουν δαίμονες !!!

Είναι ο Λυκάονας δαίμονας ?.....Όχι θα σου πουν , γιατί αυτοί είναι φωτεινά όντα που σκοπό έχουν να βοηθήσουν τους ανθρώπους ...

Έ λοιπόν το ίδιο πράγμα ακριβώς γίνεται και με την περίπτωση του Αmdusias .

Μπορεί να είναι δαίμονας σύμφωνα με την Goetia αλλά παράλληλα είναι ισχυρά προστατευτική και θεραπευτική οντότητα για όσους πιστεύουν σε αυτόν , χαρίζει υπερφυσικές δυνάμεις κλπ.

Το έχω ξαναγράψει και θα το ξαναπώ ότι εγώ προσωπικά δεν πιστεύω σε καμία από αυτές τις οντότητες πρώτον γιατί δεν είναι θεοί , άσχετα αν λατρεύονται , αλλά δεν είναι ούτε καν πεσμένοι άγγελοι της χριστιανοσύνης .

Όλα αυτά είναι παραμύθια .

Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει ένας επιστημονικός τομέας που να ασχολείται με την κρυπτοζωολογία πίσω από τις μορφές των δαιμόνων όπως για παράδειγμα του Αμδουσία .

Στην αρχαία Ελλάδα αυτά τα όντα ονομάζονταν Ιπποκένταυροι και δεν ήταν δαίμονες αλλά ούτε και πνεύματα , αλλά άγνωστες μορφές ζωής που υπάρχουν στην φύση μακριά από τους ανθρώπους .

Εγώ προσωπικά γνωρίζω και έχει καταγραφεί και στην εφημερίδα Αιτωλοακαρνανικά Νέα από έγκριτο δημοσιογράφο η σύγχρονη μαρτυρία ύπαρξης ενός τέτοιου όντος σε σπήλαιο της ευρύτερης περιοχής , έχει μάλιστα αναφερθεί ότι χαρακτηριστικό γνώρισμα της φωνής αυτού του όντος είναι ο ήχος που θυμίζει δύο πέτρες που χτυπάνε μεταξύ τους .

Οπότε τίθεται εν αμφιβόλω η πνευματική παρουσία του συγκεκριμένου όντος ,όπως και το είδος αποτελείται από έναν και μοναδικό εκπρώσοπο που είναι ο Αμδουσίας.

Η φυσική παρουσία αυτών των όντων μπορεί να είναι παγκόσμια έχει όμως επίκεντρο στις Φιλιππίνες όπου ονομάζονται Tikbalang .



https://en.wikipedia.org/wiki/Tikbalang

Αυτά τα όντα που σύμφωνα με τον μύθο ζευγαρώνουν με ανθρώπινες γυναίκες γιατί μόνο έτσι μπορούν να αναπαραχθούν ( έτσι λοιπόν ξεκίνησαν τα όργια των μαγισσών με τους δαιμόνες ) ,σύμφωνα με τα στοιχεία που μας δίνουν τα αρχαία κείμενα είναι οι απόγονοι του θεϊκού ήρωα Κάλκι ο οποίος είναι γνωστός στην αρχαία Αιγυπτιακή μυθολογία με το όνομα Σηθ .




Εξορισμένος ο Σηθ από την προϊστορική Αίγυπτο πέρασε στις Φιλιππίνες και την Ινδία όπου η λατρεία του ως μέλλοντα σωτήρα συνεχίζεται μέχρι σήμερα .

Σήμερα μπορεί να απεικονίζεται  ανθρωπομορφικά , οι παλαιότερες όμως απεικονίσεις του ταυτίζονται με την αρχαία Αιγυπτιακή απεικόνιση του συγκεκριμένου Avatar.




Όπως οι χριστιανοί περιμένουν την δεύτερη έλευση του Χριστού , οι πιστοί του ημίθεου Κάλκι περιμένουν την σωτήρια επάνοδο του και την αποκατάσταση της ισορροπίας.

Η μόνη καίρια διάφορα είναι ότι ο ερχομός του Σηθ / Κάλκι θα σημάνει το τέλος της ανθρωπότητας όπως τουλάχιστον την ξέρουμε .




https://en.wikipedia.org/wiki/Kalki

Τελικά είναι έτσι κάτι , απλά επειδή το πιστεύουμε ?

Το φως και το σκοτάδι , και η σωτηρία μήπως θα έπρεπε να αναζητηθεί πέρα από τις επικρατούσες θρησκείες οι οποίες όλες έχουν παγανιστικές ρίζες ?

Κοιτώντας την λαϊκή παράδοση της Σκοτίας συναντάμε ένα ακόμα όν πού εμφανίζεται ως άλογο , είναι το Kelpie ένα εντελώς κακόβουλα ανθρωποφάγο όν πού ζεί μέσα στο νερό , λίμνες και ποτάμια ή θα πώ εγώ ότι χρησιμοποιεί το υδάτινο στοιχείο ώς πύλη ανάμεσα στον κόσμο του και τον κόσμο μας , ουσιαστικά είναι ένας αληθινός καρχαρίας δαίμονας που όμως συναντάμε και στην δαιμονολογία . 

Ο λόγος για τον δαίμονα Samigina ή  Gamigin .

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Gamigin  


Ο συγκεκριμένος δαίμονας ανήκει στην κατηγορία των Ekimmu , ειναι ένα ακόμα σαρκοφάγο όν , ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης τον αναφέρει σε ένα διήγημα του , φυσικά όχι ονομαστικά καί τονίζει την σωτηρία παρέμβαση του παιδιου θύματος από την εμφάνιση ενός αγίου τον οποίο όταν είδε το δαιμόνιο το οποίο είχε μορφή μαυρου μουλαριού ή αλόγου πέταξε το παιδί κάτω από την ράχη του και βούτηξε στο ποτάμι εκεί δίπλα , υπάρχουν όμως και πάρα πολλές περιπτώσεις παιδιών που δεν έχουν γλιτώσει από τα δόντια του , σε μια περίπτωση 5 παιδιών το τελευταίο σώθηκε επειδή δεν ανέβηκε στο ήρεμο αλογάκι που καβάλησαν οι υπόλοιποι φίλοι του ακριβώς γιατί είδε με τα μάτια του το σώμα του ζώου να μακραίνει αφύσικα για να κάτσουν όλοι ...

Από τα παιδιά βρέθηκε μονάχα το συκώτι τους μέσα στο νερό !




 Ο Ρόλος του συγκεκριμένου όντος στο πλευρό του Άρχοντα του Θανάτου είναι το να κλέβει ψυχές ανθρώπων οι οποίοι πεθαίνουν από την επιρροή της Βαρυπνάδας , των δαιμόνων που υπόκεινται στην εξουσία του συγκεκριμένου δαίμονα και προκαλούν την υπνική άπνοια , πλάκωμα στο στήθος και δύσπνοια γεγονός που βλέπουμε ζωγραφισμένο  σε πολλά έργα τέχνης εποχής . 






Σε όλους τούς πίνακες ζωγραφικής βλέπουμε το ίδιο ακριβώς πράγμα , κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του Gamigin η Βαρυπνάδα έχοντας κάτσει πάνω στο στήθος του θύματος του προκαλεί ασφυξία θανάτου έτσι ώστε να μπορέσει ο δαιμονας να κλέψει την ψυχή του ανθρώπου και να την φυλακίσει στα Τάρταρα όπως μας πληροφορούν τα κείμενα που έχουμε σήμερα από την δαιμονολογία !



Το πώς ακριβώς καταπολεμά ένας άνθρωπος αυτήν την αρνητική ενέργεια , καί ποια συγκεκριμένα δύναμη των Σεραφείμ είναι αρμόδια για να ακυρώσει τις επιθέσεις του όντος αυτού το έχω αναφέρει σε σχετική ανάρτηση μου .

Ο πρώτος ανθρωποφάγος δαίμονας που υπάρχει ως καταγραφή βρίσκεται στην Ινδία και είναι ο δαιμονας άλογο Keshi .



https://www.metmuseum.org/art/collection/search/38511


Επίσης σημαντικό στοιχείο είναι η μυθολογική αναφορά των ίππων του Διομήδη , αν και η ελληνική μυθολογία έχει το εξείς χαρακτηριστικό γνώρισμα που συναντάμε και στο σημερινό Voodoo  όπου οι άνθρωποι περιγράφονται ως " άλογα του θεού " .

Έτσι λοιπόν βγαίνει το λογικό νόημα ότι οι " Φοράδες του Άρη " είναι οι αμαζόνες , " Μαύροι ίπποι " του Ποσειδώνα είναι ο μαύρος λαός , " Λευκοί Ίπποι " της θεάς Αθηνάς είναι όλοι τους οι λευκοί άνθρωποι , έτσι λοιπόν καταλήγω στο συμπέρασμα ότι τα άλογα του Διομήδη πρέπει να είναι μια φυλή κανίβαλων , μια αρχαία πρωτόγονη φυλή αθρωπων κάπου στον κόσμο και όχι αληθινά άλογα !

Τα συμπεράσματα δικά σας.


Evans Adamakis •






.


Δημοφιλείς αναρτήσεις