°°°°° Το ζοφερό σύμπαν του H. P. Lovecraft °°°°° ΤΟ ΖΟΦΕΡΌ ΣΎΜΠΑΝ ΤΟΥ H. P. LOVECRAFT ΚΑΙ Η ΑΛΉΘΕΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΥΘΟΛΟΓΊΑ ΚΘΟΎΛΟΥ °°°
°°°°° Το ζοφερό σύμπαν του H. P. Lovecraft °°°°°
ΤΟ ΖΟΦΕΡΌ ΣΎΜΠΑΝ ΤΟΥ H. P. LOVECRAFT ΚΑΙ Η ΑΛΉΘΕΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΥΘΟΛΟΓΊΑ ΚΘΟΎΛΟΥ °°°
“That is not dead which can eternal lie,
And with strange aeons even death may die.”
(“Δεν είναι νεκρό αυτό που αιώνια κείται,
κι’ ίσως έρθουν παράξενες εποχές όταν ακόμη κι’ ο θάνατος πεθάνει.”)
H.P. Lovecraft, “The Nameless City”
Όποιον και να ρωτήσετε σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη τι είναι ο Κθούλου ή ποιός τον δημιούργησε και το έκανε πασίγνωστο, ένα όνομα σίγουρα θα σας πουν: Χάουαρντ Φ. Λάβκραφτ!
Πρωτεργάτης της Paranormal /Extraterrestial λογοτεχνίας και δημιουργός της λατρείας του υπερφυσικού και του παράξενου που πλήθος κόσμου ασπάζεται σήμερα, ο Λάβκραφτ υπήρξε ο πατέρας και δημιουργός της Κθούλου λατρείας και μυθολογίας, του παραφυσικού και διαστασιακού τρόμου.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B8%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%85
http://fantasia-portal.blogspot.com/2009/09/blog-post_9723.html
Πάμε να δούμε ποιος είναι ο μέγας αυτός συγγραφέας αλλά και τι είναι ο πασίγνωστoς και θρυλικός Κθούλου ο οποίος εμφανίζεται σε πολλά σύγχρονα συστήματα ψευτομαγείας εμπνευσμένης και καθοδηγούμενης από ύποπτα κυκλώματα σε Ελλάδα και Αμερική κυρίως αλλά και Αγγλία ( όχι τόσο ) νεοσατανιστών που μέσα από βιβλία και άρθρα σε περιοδικά επιτυγχάνουν τον προσηλυτισμό αφελών !
Χαρακτηριστικό παράδειγμα σύγχρονου υπ °ανθρώπου εν έτη 2021 .... Θέλει να δεί τον ίδιο τον Κθούλου !!!!
Το βούτυρο στο ψωμί επιτίδιων και μπόλικο χρήμα στις τσέπες τους από βιβλία και άρθρα και φυσικά σεμινάρια , διαλέξεις κλπ..
. Υπήρξε αφοσιωμένος μελετητής των αρχαιοτήτων της πόλης του και ίσως η καταγωγή του να υπήρξε ο λόγος ήταν αγγλόφιλος για την υπολοιπη ζωή του.
Η υγεία του τα πρώτα χρόνια δεν ήταν πολύ σταθερή και έτσι τα πέρασε προστατευμένος μέσα στο στενό οικογενειακό περιβάλλον ενώ αυτό το γεγονός, σε συνδυασμό με άλλες παθήσεις -ο Λάβκραφτ ειχε αλλεργία σε οποιαδήποτε θερμοκρασία κάτω των 20°C και αργότερα στη ζωή του, κάτω απο των 30°C – τού επέτρεψε να διαβάζει συνέχεια.
Αποτέλεσμα αυτών, το ευαίσθητο και ονειροπόλο παιδί, δημιούργησε από πολύ νωρίς έναν παράξενο, ολότελα δικό του κόσμο, στοιχειωμένο απο τα πλάσματα της φαντασίας του.
Μεγάλο μέρος των μυθιστορημάτων του, που ανήκει στο βασίλειο του υπερφυσικού, προέρχεται απ΄αυτό το πλαίσιο .
Σαν παιδί ήταν ντροπαλό ενώ σαν ενήλικος απόμακρος, σχεδόν απομονωμένος και πολύ επιρρεπής στα αλλόκοτα της νύχτας , δηλαδή αλαφροΐσκιωτος αλλά όχι ονειροπαρμένος .
Ήταν ψηλός, αδύνατος και συνήθως χλωμός σαν φάντασμα παρόλο που είχε φωτεινά και πολύ ζωηρά μάτια.
Το σαγόνι του προεξείχε αλλά ο χαρακτήρας του ήταν ευγενικός.
.Η συζήτηση του αποκάλυπτε ενα εκπληκτικά πλούσιο λεξιλόγιο και μια άμεση χρήση των λέξεων, γεγονός ολοφάνερο στα μυθιστορήματα του.
Στις δύο δεκαετίες που διήρκεσε η συγγραφική του ζωή, έγινε δάσκαλος του μακάβριου και στην εποχή του δεν υπήρχε ισότιμος του στην Αμερική.
Η πρώτη ιστορία που αποκαλύπτει καθαρά το σχέδιο του Λάβκραφτ, είναι “Το Κάλεσμα του Κθούλου”. Ο ίδιος γράφει για τη δουλειά του:
“Ολες μου οι ιστορίες, ασύνδετες καθώς ίσως φαίνονται, βασίζονται στη θεμελιώδη γνώση ή θρύλο, ότι αυτός ο κόσμος κατοικούνταν κάποτε απο μιάν άλλη φυλή, που εξασκώντας τη μαύρη μαγεία, έχασε τη θέση της και εξορίστηκε, αλλά ζει στον εξώτερο χώρο περιμένοντας την ευκαιρία να ανακτήσει πάλι αυτή τη γή.”
Κατά πόσο αυτό μπορεί να είναι μια μεταφυσική φιλοσοφία που μπορεί να γίνει φυσική πραγματικότητα ?
Η Μυθολογία του Κθούλου και το Σύμπαν του Λάβκραφτ
O τίτλος Μυθολογία Κθούλου ,προέρχεται από το όνομα μιας μυστηριώδους οντότητας, του Κθούλου, που “στο άντρο του στη βυθισμένη Ρ’λυέ κοιμάται και ονειρεύεται”, ο οποίος ανήκει σε μία ράτσα πανίσχυρων εξωδιαστασιακών οντοτήτων που ο Λάβκραφτ ονομάζει “Μεγάλους Παλαιούς” (the Great Old Ones) ή “Aρχαίους” (the Ancient Ones), οι οποίοι είναι εξόριστοι από τον κόσμο μας και αγωνίζονται να επιστρέψουν με το άνοιγμα κάποιων μυστικών σφραγισμένων πυλών, ενώ ο τιτάνιος και χταποδόμορφος Κθούλου είναι ο μόνος απ’ αυτούς που βρίσκεται στη γη, σε ένα είδος “χειμερίας νάρκης” στο βυθό κάποιου ωκεανού.
Επειδή όμως αυτές τις οντότητες λάτρεψαν ώς Θεούς ορισμένες περιπτώσεις ατόμων υπάρχει καταγεγραμμένη ιστορία , δηλαδή ένα είδος Ευαγγελίου αυτών των όντων το οποίο λόγω συνθηκών και περιεχομένου ονομάζεται Απαγορευμένο .
Το απαγορευμένο βιβλίο που διηγείται την ιστορία των Μεγάλων Παλαιών καθώς και άλλες, πολύ σκοτεινές γνώσεις, είναι το θρυλικό Necronomicon του τρελού άραβα Αμπντούλ Αλχαζρέντ.
Αν υπάρχει πράγματι αυτό το απαγορευμένο βιβλίο (μύθοι αναφέρουν ότι είναι 3 πρωτότυπα βιβλία, ένα στα αραβικά, ένα στα λατινικά και ένα στα ελληνικά) και όχι ένα λογοτεχνικό παιχνίδι του Λάβκραφτ που το επινόησε για τα διηγήματά του, είναι κάτι που δεν αποδείχτηκε ποτέ.
Το άτομο αυτό που σήμερα λέγεται Τρελός Άραβας ή Abdul Al Hazrent πιθανόν να είναι ένα υπαρκτό πρόσωπο το οποίο όντως είχε επαφή μέσω των ονείρων του με τον Νυαρλαθοτεπ , είναι αυτός που γνώρισε τον Μωάμεθ αλ-Κάκκουι, τον «σουλτάνο των τζίν», πρώτα σε ένα όνειρο στο Μαγρίμπ, για να τηλεμεταφερθεί σε μια τεράστια απόσταση πολλών χιλιομέτρων από αυτον μέχρι την Μεντίνα το 1192 μ.Χ.
Ας δούμε τα πράγματα όπως έγιναν και είναι ιστορικά στοιχεία με μεταφυσικές προεκτάσεις,κατά την διάρκεια του ύπνου ο Bin Habib Allah bin al-Fadil bin Musa al-Ja'fari as-Samsawi, ο οποίος ουσιαστικά είναι ο γνωστός ως τρελός άραβας ( λογικό είναι να τον λένε τρελό όταν ισχυρίζεται ότι κοιμήθηκε στο Μαγκρέμπ του Μαρόκου και ξύπνησε στην Μεδίνα ) είναι αυτός ο άνθρωπος ο οποίος έδωσε στον Ζαμπίντι ένα ιζάζα , δηλαδή ένα Ευαγγέλιο που αφορούσε την λατρεία των αρχαίων παγανιστικών και όχι καλών θεών για την διάδοσή του οποίου ο ίδιος είχε φροντίσει ως κήρυκας / ιεραπόστολος με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να οδηγηθεί στο Κάιρο στις 6 Ραμπι II, 1198 AH (28 Φεβρουαρίου, 1784 μ.Χ.).
Κάποια άγνωστη κοσμογονική καταστροφή οδήγησε τον Κθούλου και τη γενιά του μέσα στους μεγαλιθικούς πύργους τους και –σύμφωνα πάντα με την διήγηση του Λάβκραφτ– το νησί φρούριό τους τελικά βυθίστηκε κάτω από τα κύματα, φυλακίζοντάς τους σε μία ημιναρκωμένη κατάσταση για αμέτρητους αιώνες.
Σύμφωνα με την Μυθολογία Κθούλου, οι Αρχαίοι Θεοί ή Μεγάλοι Παλαιοί, εξορίστηκαν στο διάστημα (πέρα από τα άστρα) από τους Πρεσβύτερους Θεούς, γιατί εξασκούσαν τη μαύρη μαγεία στο απαγορευμένο πεδίο της Γης.
Η πύλη των Διαστάσεων έκλεισε πίσω τους και σφραγίστηκε για να μην επιστρέψουν ποτέ. Απ’ αυτούς μόνο ο Κθούλου παραμένει στην βυθισμένη Ρ’λυέ αιώνια όπου κοιμάται και ονειρεύεται έως ότου ξυπνήσει και να καλέσει πίσω στη Γη τους αδελφούς του.
The Call of Cthulhu
https://en.wikipedia.org/wiki/The_Call_of_Cthulhu
Η μυθολογία επεκτείνεται σε όλους τους πιθανούς χώρους, σε άλλες διαστάσεις, στα άστρα, στη Γη, στο βυθό των θαλασσών, στην Κούφια Γη ακόμη και μέσα στο χρόνο.
Ο μύθος των Μεγάλων Παλαιών
Υπάρχει μια φυλή στο εξώτερο διάστημα, που αποτελείται από φρικτά όντα μιάς αλλοπρόσαλλης βιολογίας σύμφωνα με τα ανθρώπινα δεδομένα , αν και δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι πιθανόν να πρόκειται για πολυδιάστατα όντα που πραγματικά δεν υπάρχει καμία απολύτως ομοιότητα ανάμεσα στην δική τους νευροφυσιολογία και αντιληπτική ικανότητα και στην νευροφυσιολογία και αντιληπτική ικανότητα του ανθρώπου με αποτέλεσμα να μην μπορεί ο άνθρωπος να καταλάβει τι είναι αυτά είτε μορφολογικά , είτε μεταφυσικά .
Τα όντα αυτά, που ονομάζονται Μεγάλοι Παλαιοί, αποίκησαν πολλούς πλανήτες, ένας από τους οποίους ήταν και η Γη.
Ήρθαν ως εδώ, εκατομμύρια χρόνια πριν την εμφάνιση του ανθρώπου, πετώντας με τις τεράστιες φτερούγες τους και έχτισαν τιτάνιες πολιτείες στην Ανταρκτική και στα βάθη της θάλασσας με τη βοήθεια των φρικτών Σογγώθ, πλασμάτων χωρίς νου που έχουν τη μορφή τεράστιας συγκέντρωσης πρωτοπλασμαστικών φυσαλίδων.
Οι Μεγάλοι Παλαιοί ξεκίνησαν πολέμους με τα Σογγώθ, που ξέφυγαν από τον έλεγχό τους και με άλλες φυλές όντων που ήρθαν από το Διάστημα, όπως με τους Μι Γκο, καθώς επίσης και με τους Τρομερούς Χιονάνθρωπους των Ιμαλάϊων.
Το αποτέλεσμα αυτών των πολέμων ήταν να περιοριστεί ο χώρος εξάπλωσης των Μεγάλων Παλαιών και πολλές από τις πολιτείες τους να ερημώσουν, αν και αυτοί δεν χάθηκαν.
Μερικοί από τους Μεγάλους Παλαιούς λατρεύτηκαν ως Θεότητες, τόσο στη Γη όσο και σε άλλους πλανήτες αλλά επειδή ως οντότητες ήταν εξαιρετικά κακόβουλες, οι Πρεσβύτεροι Θεοί τους εξόρισαν μακριά, σε άλλες διαστάσεις, όπου περιμένουν υπομονετικά να έρθουν τα Άστρα στη σωστή τους θέση, για να ανοίξουν οι πύλες της φυλακής τους και να γυρίσουν ξανά.
Σε αυτό το σημείο υπάρχει κάτι που πρέπει να θίξουμε.
Σε κάποια σημεία, Μεγάλοι Παλαιοί ονομάζονται το σύνολο των θεοτήτων της μυθολογίας Κθούλου και σε κάποια άλλα υπάρχει διαχωρισμός.
Συγκεκριμένα, θεότητες μικρότερης δύναμης ονομάζονται Μεγάλοι Παλαιοί (ανάμεσά τους ο περίφημος Κθούλου), ενώ οι Εξώτεροι Θεοί, όπως ο Αζαθώθ, ο Γιογκ Σοθώθ, ο Νυαρλαθοτέπ και άλλοι, είναι Θεοί κοσμικής κλίμακας και πολύ μεγαλύτερης δύναμης.
Υπάρχουν ανάμεσά μας τάγματα που λατρεύουν τις σκοτεινές αυτές θεότητες μέσα από φρικτές τελετές που διαστρέφουν το νού των ανθρώπων.
Η επικοινωνία γίνεται κυρίως μέσα από τα όνειρα και η ενασχόληση των ανθρώπων με τη λατρεία των Μεγάλων Παλαιών είναι καταστροφική για αυτούς, είτε λατρεύουν κάποιους από τους μικρούς Θεούς, είτε τους Εξώτερους.
Οι Θεοί αυτοί όμως, παρά το γεγονός ότι έχουν τεράστια δύναμη, δεν είναι ανίκητοι. Άλλωστε, σε ξεχασμένα χρόνια, νικήθηκαν από τους Πρεσβύτερους Θεούς και εξορίστηκαν, ενώ σε διάφορα διηγήματα εμφανίζονται ευάλωτοι σε τελετουργίες, ακόμα και σε ανθρώπινα όπλα. Αυτό είναι, σε πολύ γενικές γραμμές το πλαίσιο της Μυθολογίας Κθούλου.
Το Λαβκραφτικό Πάνθεον
Κθούλου Αζαθώθ: Ο ύψιστος Θεός της μυθολογίας, περιγράφεται ως δαιμονικός σουλτάνος αλλά και ως τυφλός και ηλίθιος Θεός, που στέκεται στη μέση του πυρηνικού χάους και τον νανουρίζει ο ήχος από καταραμένα τύμπανα και μονότονους αυλούς ουσιαστικά πρόκειται για μια μαύρη τρύπα στην γειτονιά της γης.
Γιογκ Σοθώθ: Συγκυβερνήτης, μαζί με τον Αζαθώθ, ο Γιογκ Σοθώθ είναι ο φύλακας στο κατώφλι, ο Θεός που βρίσκεται παντού στο χώρο και στο χρόνο. Η συνηθισμένη του μορφή είναι ένα κολοσσιαίο συνονθύλευμα από φυσσαλίδες το οποίο ουσιαστικά είναι η γραφική απεικόνιση των παράλληλων κόσμων π.χ..
Σε πιο ανθρωποκεντρική προσέγγιση τα γενικά χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου όντος θυμίζουν έντονα τον κύριο του Χωρόχρονου , Έρεβος στην αρχαία ελληνική μυθολογία , Batara Kāla στο Μπαλί είναι το σκοτεινό αρχαίο λιοντάρι ή αρχέκακος δράκοντας ...
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Batara_Kala
Νυαρλαθοτέπ: Είναι ο Αγγελιοφόρος των Θεών, που λέγεται επίσης και Έρπον Χάος, Μαύρος Άνθρωπος και φλεγόμενο μάτι με τρεις λοβούς. Παρουσιάζεται κυρίως μέσα στα όνειρα και έχει τη μορφή ενός κομψού, λεπτού άντρα, είναι όμως κακόβουλος και αρέσκεται στο να εξαπατά τα θύματά του , δεν είναι άλλος από τον βασιλιά του Tenebrarum Regni ή Βασίλειο των Σκιών , τον κόσμο τού Ταρτάρου τον Θεό του Voodoo Baron Cemetery
Σουμπ Νιγκουράθ: Λέγεται και Μαύρη Αίγα των Δασών με τα χίλια νεογνά, γιατί αρκετές φορές εμφανίζεται με αυτή την όψη, ενώ μπορεί και να εμφανιστεί με τη μορφή ενός καταραμένου μαύρου σύννεφου. Ονομάζεται επίσης και Νύφη του Ακατανόμαστου.
Κθούλου: Δεν ανήκει στους Εξώτερους Θεούς αλλά στους Ελάσσονες Μεγάλους Παλαιούς. Η όψη του είναι φρικτή και βρίσκεται βυθισμένος στην πόλη της Ρ’λυέ, κάπου στον Ειρηνικό Ωκεανό, όπου κοιμάται κι ονειρεύεται, επικοινωνώντας με τους ανθρώπους μέσα από τα όνειρα. Έχει τη μορφή ενός χταποδόμορφου ειδεχθούς όντος με μεγάλες φτερούγες και μεμβράνες ανάμεσα στα δάχτυλα. Θεωρείται ως ο Αρχιερέας των Εξώτερων Θεών.
Ακολουθώντας την περιγραφή επ' ακριβώς ο μόνος που ταιριάζει σε αυτήν είναι ο ίδιος ο Θεός Δράκοντας του οποίου η λατρεία αφορά την Άπω Ανατολή αλλά και το Voodoo , η αντίληψη ότι υφίσταται μέχρι σήμερα ζωντανός σε ένα υποθαλάσσιο βασίλειο το οποίο είναι γνωστό ως Τρίγωνο του Δράκου είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο.
Devil's Sea
Αυτοί αποτελούν και τους σπουδαιότερους Θεούς του Λαβκραφτικού Πανθέου, με τον Αζαθώθ και τον Γιογκ Σοθώθ να αποτελούν τους κυβερνήτες τους.
Ωστόσο, διάφοροι άλλοι συγγραφείς που εμπνεύστηκαν από το μεγάλο συγγραφέα του φανταστικού, επινόησαν δικές τους θεότητες και τις σύνδεσαν με το Μύθο.
Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν οι Χαστούρ (εξόριστος στον Αλντεμπαράν αλλά σχετικά φιλικά διακείμενος στους ανθρώπους), ο Τσαθόγγουα με τη μορφή ενός τεράστιου βατράχου, ο Λλοϊγκόρ, Ο Νταγκόν και η Ύδρα, που ανήκουν στους περίφημους Αβυσσαίους και πολλές άλλες θεότητες ήσσονος σημασίας σε σύγκριση με τους Εξώτερους Θεούς.
Όλοι αυτοί οι ελάσσονες θεοί αποτελούν τη συνοδεία των Μεγάλων Θεών και τελούν υπό την προστασία τους.Ένας από τους τρόπους που οι Μεγάλοι Παλαιοί επικοινωνούν με τους ανθρώπους είναι μέσω ονειρικών υποβολών όπως έγινε και στην περίπτωση του Bin Habib Allah bin al-Fadil bin Musa al-Ja'fari as-Samsawi, ο οποίος ουσιαστικά είναι ο γνωστός ως τρελός άραβας ( λογικό είναι να τον λένε τρελό όταν ισχυρίζεται ότι κοιμήθηκε στο Μαγκρέμπ του Μαρόκου και ξύπνησε στην Μεδίνα )
Ο Κθούλου χρησιμοποιεί μια ιδιαίτερη τηλεπάθεια με την οποία γίνεται αντιληπτός στα ευαίσθητα και με καλλιτεχνικές ανησυχίες άτομα, όπως και σε άτομα με παράξενες ιδιαιτερότητες.
Πάντως, οι εξαιρετικά εξωγήινες και παράξενες σκέψεις του προκαλούν συμπτώματα παράνοιας στους αποδέκτες του και τους οδηγούν στην σχιζοφρένεια και στην αμνησία.
Τα όντα αυτά, οι Μεγάλοι Παλαιοί, παρουσιάζονται πολλές φορές να έχουν πολλαπλά σώματα, πολλές οντότητες και να παίρνουν διάφορες μορφές ..
Ρίζες έχουν σε διάφορους πολιτισμούς.
Παράδειγμα ο Νυαρλαθοτέπ, που το όνομά του ηχητικά και μόνο έχει ρίζες στην Αρχαία Αίγυπτο, σε διάφορα κείμενα έχει την μορφή ενός μαύρου Φαραώ, άντρα με περήφανα αιγυπτιακά χαρακτηριστικά, τυλιγμένου σ’ ένα λαμπρό πρισματικό μανδύα, που φορά την καλύπτρα του Φαραώ (νέμες) στο κεφάλι.
Αυτή η μορφή ίσως να είναι ταυτόσημη με την μορφή του Μαύρου Άντρα (στην Αγγλία) και ταιριάζει με τις περιγραφές του αποκρυφιστή Άλιστερ Κράουλι ο οποίος να τονιστεί ότι και ο ίδιος έπεσε θύμα των συμπτωμάτων της νευρολογίας που αναφέραμε και κατέληξε μισότρελος αποτέλεσμα της επαφής του με τους Ζητάριαν.
Δείτε εδώ :
http://adamakisangel2.blogspot.com/2020/03/blog-post_29.html
Στην Αίγυπτο επίσης εμφανίζεται σαν ο Απρόσωπος Θεός. Στην αρχή του αιγυπτιακού πολιτισμού, ο λαός λάτρευε τον Νυαρλαθοτέπ στη μορφή μιας φτερωτής σφίγγας με πρόσωπο χωρίς χαρακτηριστικά που έφερε την τριπλή κορόνα μιας θεότητας.
Φυσικά ο Σεμσουχώρ ή Ιεροσφίξ μόνο αφηρημένος και απρόσωπος θεός δεν είναι καθώς συνδέεται με την μορφή του αρχαίου Τυφών .
Ο Απρόσωπος θεός παρουσιαζόταν κάποτε μέσα από τα σώματα των ειδώλων του Ώρου του νεότερου που είναι κάτι σαν ενανθρωπισμενη εκδήλωση του ίδιου .
Στο Voodoo εμφανίζεται επίσης σαν Τρομερός Σκελετός. Αυτή η σπάνια εμφάνιση μοιάζει με ένα ζωντανό σκελετό 12 πόδια ψηλό, με κεφάλι ενός ανθρώπινου εμβρύου και φοβερά γαμψά νύχια στα χέρια του.
Ο Θεός Θώθ. Η μορφή του μοιάζει με άνθρωπο με κεφάλι πουλιού. Ο Λάβκραφτ θεωρεί ότι μπορεί να είναι εμφάνιση του Νυαρλαθοτέπ την οποία υιοθέτησε για να εμφανίζεται στους πρώτους Αιγύπτιους πράγμα φυσικά εντελώς άστοχο.
Παρόμοιες αναφορές για την συγκεκριμένη οντότητα -δαίμονα- υπάρχουν και σε άλλους πολιτισμούς. Ο Αχτού (Κονγκό), Ο Μαύρος Δαίμονας, ο Μαύρος Άνδρας (Αγγλία), Ο Μαύρος Άνεμος (Κένυα), Ογκώδης Γυναίκα (Κίνα), Ο Σκοτεινός (Καλιφόρνια, Λουϊζιάνα), Το Είδωλο του Μίσους (Αφρική), Επιπλέων Τρόμος (Αϊτή), Ο Θεός με την Ματωμένη Γλώσσα (Κένυα), Ο Πράσινος Άνδρας (Κέλτες), Ο Στοιχειωτής του Σκοταδιού (Αυστραλία), Ο Άνδρας με τα Κέρατα (Κέλτες), Σούγκορον (Μαλαισία), Ο Γδαρμένος (Μέση Ανατολή), Ο Νάνος που Σέρνεται (Ινδία). Και αυτό ήταν παράδειγμα μόνο για μία από τις δεκάδες οντότητες που αναφέρονται στο απαγορευμένο βιβλίο αν υποθέσουμε ότι το βιβλίο αυτό έχει ως θέμα την χριστιανική εκδοχή της τελετουργικής μαύρης αποκαλούμενης μαγείας και όχι καταγραφή γνώσεων που αφορούν την σύγχρονη Κβαντική φυσική και αστροφυσική και κοσμολογία με επίκεντρο τα περάσματα σε παράλληλα σύμπαντα ...
Η γεωγραφία του Λαβκραφτικού σύμπαντος
Στο έργο του Λάβκραφτ συναντάμε μια γεωγραφία παράξενη, στην οποία πολύ συχνά εκτυλίσσονται οι ιστορίες του.
Ανάμεσά τους είναι το Άρκαμ, μια υποτιθέμενη τοποθεσία στη Μασαχουσέτη και το Ντάνγουιτς, ένα χωριό για το οποίο έγραψε το εκπληκτικό διήγημα “Ο τρόμος του Ντάνγουιτς” όπου κάνει την εμφάνισή του ο τρομερός Γιογκ Σοθώθ.
Σημαντικό ρόλο παίζει το επίσης φανταστικό πανεπιστήμιο του Μισκατόνικ, στο οποίο φαίνεται πως φυλάσσεται ένα αντίγραφο του Νεκρονομικού, ενώ το Ίνσμουθ, ένα φανταστικό παραθαλάσσιο χωριό, είναι ο τόπος όπου επιβιώνει η παράξενη λατρεία των Αβυσσαίων.
Εκτός όμως από αυτά τα μέρη, υπάρχουν και άλλοι κόσμοι, ακόμα πιο παράξενοι.
Η Ρ’λυε, η βυθισμένη στον Ειρηνικό πόλη στην οποία κοιμάται ο Κθούλου, η Καντάθ, η ονειρική πολιτεία στην οποία ζουν οι Μεγάλοι Παλαιοί, ο σκοτεινός πλανήτης Γιογγώθ και ο Σαγγάι, που αποτελούν ορμητήρια των Παλαιών, η χαμένη πόλη των Παλαιών στην Ανταρκτική, η Ιρέμ των Κιόνων στην έρημο της Αραβίας, η καταραμένη Μναρ, η Ούλθαρ με τις ιερές γάτες, η Σελεφαΐς, το φριχτό υψίπεδο του Λενγκ με το αποτρόπαιο μοναστήρι και τον εφιαλτικό μοναχό και κυριολεκτικά δεκάδες άλλες τοποθεσίες.
Ρ’ λυέ – Ατλαντίς – Τρίγωνο του Διαβόλου: Δεν ήταν φυσικά δυνατόν να μην υπάρχει σύνδεση της Μυθολογίας Κθούλου με το νησί της Ατλαντίδας καθώς και με το μυστηριώδες Τρίγωνο του Διαβόλου.
Με βάση τα λογοτεχνικά κείμενα που υπάρχουν καθώς και των στοιχείων που είναι γνωστά, είναι δυνατόν να υπολογιστεί η θέση της βυθισμένη πόλης της Ρ’λυέ ή Τρίγωνο του Διαβόλου του Ειρηνικού Ωκεανού.
Τρίγωνο του Δράκου
Παράδοξο και όμως δυστυχώς είναι γεγονός καταγεγραμμένο πως κάποιοι λένε ότι το ακριβές όμως αντιδιαμετρικό σημείο της τοποθεσίας αυτής πάνω στην επιφάνεια της Γης είναι 138 χλμ. νοτιοανατολικά της Καρπάθου και 196 χλμ. νοτιοδυτικά της Ιεράπετρας Κρήτης. Το σημείο αυτό κατά σύμπτωση ταιριάζει με την τοποθεσία που περιγράφει ο Πλάτωνας για την βυθισμένη Ατλαντίδα.
Παρ’ όλα αυτά τίποτα δεν έχει ξεκαθαριστεί για αυτήν την σύμπτωση. Και πως μπερδεύεται ξαφνικά ο χώρος της Κρήτης σαν περιοχή, είναι πράγματι αξιοπερίεργο…
Εδώ κάποιοι παίζουν μπάλα με το μυαλό των αργόσχολων του καναπέ !
Και συνεχίζει...
Υπάρχει μία μελέτη του ερευνητή John Vincent Sanders, ο οποίος επισημαίνει ότι γίνονται έρευνες σχετικά με όλα αυτά σε κάποια συγκεκριμένα σημεία του Ειρηνικού. Τον Ιούλιο του 1997 και τον Ιανουάριο 1998, το αμερικάνικο τηλεοπτικό κανάλι Discovery Channel παρουσίασε ένα ωκεανογραφικό ντοκυμαντέρ με τον τίτλο “Πλάσματα της Αβύσσου” (Creatures of the Abyss), στο οποίο γίνεται αναφορά σε ένα “μυστηριώδη ήχο”, μία απίστευτη ηχητική εκπομπή που προερχόταν “κάπου από τον βυθό του Νότιου Ειρηνικού, περίπου στο μέσο της απόστασης μεταξύ της Νέας Ζηλανδίας και της Χιλής.”
Εντοπίστηκε από το αμερικάνικο πολεμικό ναυτικό με το σύστημα Sosus (ένα τεράστιο δίκτυο υποθαλάσσιων ακουστικών συσκευών) και ο ήχος εμφανίζεται να ποικίλει σε ένταση και ρυθμό ενώ χαρακτηρίζεται από μεγάλη δονικότητα (όπως καταγράφεται στην αναφορά του Sosus,“a haunting quality” ).
Στο ντοκυμαντέρ αναφέρθηκε ότι η καλύτερη περιγραφή που θα μπορούσε να δοθεί γι’ αυτόν τον ήχο είναι ότι μοιάζει σαν την αναπνοή και τις επαναλαμβανόμενες φωνητικές προσπάθειες κάποιου γιγάντιου πλάσματος που κατοικεί σε υποθαλάσσια σπήλαια τεράστιου βάθους!
Το ίδιο όμως αναφέρει και ο Λάβκραφτ από τις δικές του μελέτες, όπου δίνει την τοποθεσία της Ρ’λυέ στις συντεταγμένες 49 μοίρες 51 λεπτά νότια και 128 μοίρες 34 λεπτά δυτικά, ο υπολογισμός των συντεταγμένων αυτών πάνω σε ένα χάρτη υποδεικνύουν ένα από τα βαθύτερα σημεία του Ειρηνικού, στο μέσο της απόστασης μεταξύ Νέας Ζηλανδίας και Χιλής.
Η θαλάσσια αυτή περιοχή του Νοτιαανατολικού Ειρηνικού είναι ένα θαλάσσιο κενό, χωρίς αρχιπέλαγος και απομονωμένα νησιά.
Σε κάποια σημεία το βάθος ξεπερνάει τα 5000 μέτρα, ενώ η “Άβυσσος του Αγ. Βαρθολομαίου” στα ανοιχτά της Χιλής ξεπερνά σε βάθος τα 9000 μέτρα.
Αναφορά υπάρχει επίσης στο βιβλίο “Αόρατοι Ορίζοντες” (Invisible Horizons) του Vincent Gaddis, στο δεύτερο κεφάλαιο του βιβλίου αφιερωμένο στο θέμα των “vanishing islands” (νησιά που εμφανίζονται και εξαφανίζονται).
Εκεί αναφέρεται ότι τα περισσότερα νησιά–φαντάσματα (κατά σύμπτωση και πάλι) έχουν παρατηρηθεί σε αυτή ακριβώς την περιοχή του Ειρηνικού.
Ο ερευνητής Charles Berlitz έχει γράψει πάρα πολλά για το “Τρίγωνο του Διαβόλου” την περιοχή του Ειρηνικού (ανάλογη με αυτή των Βερμούδων), όπου δεκάδες πλοία και αεροσκάφη έχουν εξαφανιστεί μυστηριωδώς.
Επίσης το περιβόητο και καταστροφικό καιρικό φαινόμενο του Ελ-Νίνιο πηγάζει ακριβώς από το Νοτιοανατολικό Ειρηνικό και απλώνεται δυτικά προς την Αυστραλία. Το 1969 και 1988 αναφέρθηκε μία, πολύ μεγάλης κλίμακας γεωμαγνητική ανωμαλία (Science News, 10-05-1988).
Το γεωμαγνητικό πεδίο της Γης ταλαντεύτηκε επικίνδυνα με επίκεντρο την ευρύτερη περιοχή. Την ίδια εποχή ακριβώς, επιστολές στο περιοδικό Pursuit (τεύχη v21, n2, p89, 1988), μιλούν για μαρτυρίες εμφάνισης ενός τεράστιου χταποδοειδούς πλάσματος που εθεάθη ανοιχτά της Μαλαισίας.
Οι μελετητές της Λαβκραφτικής σχολής επιμένουν και χαμογελούν αινιγματικά ότι, εδώ και μια δεκαετία περίπου, ο Κθούλου έχει ξυπνήσει.
Γενικότερα θα λέγαμε ότι η γεωγραφία της Λαβκραφτικής μυθολογίας επεκτείνεται όλους τους πιθανούς χώρους, σε άλλες διαστάσεις, στα άστρα, στη Γη, στο βυθό των θαλασσών, στην Κούφια Γη ακόμη και μέσα στο χρόνο.
Το ιδιόμορφο ψηφιδωτό της μυθολογίας του Λαβκραφτ
Το συγκεκριμένο παζλ δεν έχει ούτε τέλος, ούτε λύση ειδικά όταν υπάρχουν πολλά υπόγεια παιχνίδια πίσω από το προφανές του ότι ο Λάβκραφτ υπήρξε ο πρώτος διδάξας μίας αρχαίας επιστημονικής γνώσης οι οποία μπορεί να είναι σήμερα τεκμηριωμένη πειραματικά από την επίσημη επιστημονική έρευνα αλλά ανατρέπει δόγματα και ισορροπίες αιώνων....
Χαλάει την πιάτσα όλων με λίγα λόγια ...
Όλες αυτές οι προσπάθειες για να συνδεθεί ο Νυαρλαθοτεπ με μορφές του αντιχρίστου και γενικά νεοσατανιστές , ολόκληρη αυτή η διαδικασία της προπαγάνδας με σκοπό τον προσηλυτισμό είναι απόρροια του ίδιου του συστήματος για να διαφυλάξει τα κεκτημένα του αποκρύπτοντας την αντικειμενική αλήθεια που δεν είναι καθόλου μαγεία , Σολομωνική και όργια συνοδεία χαπιών και άλλων ουσιών , είναι καθαρά πρακτική εφαρμογή επιστημονικής γνώσης !
Τα κυρίαρχα στοιχεία (παγκόσμιες μυθολογίες, αστερισμοί, γαλαξίες, πλανήτες, χειρόγραφα, τοποθεσίες, αρχαιολογικά ευρήματα, τάγματα, θεολογίες, πολιτισμοί, φανταστικές τοποθεσίες, Θεοί και πρόσωπα) μπλέκονται μεταξύ τους δημιουργώντας σημεία-κλειδιά και που περιληπτικά πάντα, είναι περίπου τα εξής:
Άλλες διαστάσεις , άλλοι πλανήτες, παράλληλοι κόσμοι , χωροχρονικά μυστήρια, εξωγήινες και εξωδιαστασιακές οντότητες, τόποι πέρα από τα άστρα, ο Αντίκοσμος, ολόκληρη η Ιστορία του Δυτικού Αποκρυφισμού, οι πλανήτες Άρης, Αφροδίτη και κυρίως ο Πλούτωνας (ο Γϊουγκώθ), ο γαλαξίας της Ανδρομέδας, οι Πλειάδες (και οι Υάδες), ο Μπερτελγκέζ, ο αστερισμός του Δράκοντα και του Βοώτη, ο Αρκτούρος και ο Ρίγκελ, Δρακονιανοί, Ερπετόμορφοι Γκρίζοι, Κούφια Γη, εναλλακτικές προϊστορίες, αρχαίες απόκρυφες παραδόσεις, παράξενες μυθολογίες διαφόρων λαών, τα νησιά του Ειρηνικού, οι έρημοι, ο βυθός της Θάλασσας, η Ατλαντίδα και η Λεμουρία, τα Ιμαλάϊα, το όρος Βερμόντ, το όρος Σάστα, οι Άνδεις, η ζούγκλα και οι χαμένοι πολιτισμοί της Βραζιλίας, το Λαύριο (το δικό μας με τις στοές), μυστικές βιβλιοθήκες, απαγορευμένα μαγικά βιβλία (Necronomicon, De Vermis Mysteriis, Unausprechliche Kulten, τα Πνακωτικά Χειρόγραφα, Το βιβλίο του Τζυάν, οι Πινακίδες των Ναακάλ, Το χειρόγραφο Βούνιτς κλπ.), κβαντική φυσική, παράξενα επιστημονικά πειράματα, μεταλλάξεις και τερατογενέσεις, χαμένοι εξερευνητές (Συνταγματάρχης Φώσσετ, Ρ. Αμούνδσεν, Τ. Γουώτερτόουν κ.α.), Ανόργανα Όντα και εξωκοσμικοί δαίμονες (Κάρλος Καστανέντα, Κέννεθ Γκράντ κ.α.), Σουμεριανή, Ασσυριακή, Βαβυλωνιακή, Αιγυπτιακή, Ινδουιστική, Αμπορίτζιναλ, Εσκιμώϊκη, Ινδιάνικη, Ινδονησιακή, Αραβική και Ελληνική Μυθολογία, Μάγοι και Αποκρυφιστές (Τζόν Ντη, Αλιστερ Κράουλι, Ρότζερ Μπέηκον κ.α.), οι στοές των Ilumminati, το Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής, το Cult of the Serpent, το Temple of Seth, το Esoteric Order of Dagon, το Order of the cubic Stone κ.α., η αλληλογραφία του Λάβκραφτ και των άλλων του κύκλου του, χρονοταξιδιώτες, Ονειρόκοσμοι και ονειροταξιδευτές, οι Αβυσσαίοι, οι Μι – Γκο, τα Σογκώθ, πλάσματα όπως ο Κθούλου, ο Νυαρλαθοτέπ, ο Αζαθώθ, ο Γιογκ Σοθώθ, ο Σουμπ Νιγκουράθ κ.α., μυστικοί πόλεμοι, συνομωσίες, θεολογίες, αρχαία πάνθεα και πολλά άλλα.
Μιλάμε ίσως για το μεγαλύτερο ψηφιδωτό μυστηρίων που εμφανίστηκε ποτέ στην Λογοτεχνία με μίξη τόσων στοιχείων με κοινό σημείο αναφοράς την Κβαντική αλήθεια !
Ο θάνατος στον Λάβκραφτ
Ο Αριστοτέλης έλεγε ότι ο μόνος προσδιορισμός που έχουμε για την ζωή είναι η κίνηση.
Αρα ο,τιδήποτε ακινητοποιείται, είναι νεκρό. Σύμφωνα πάντα με τον Λάβκραφτ, ο Θάνατος είναι μία φάση που η αντίληψή της –όπως εμείς την εννοούμε– βασίζεται στο χρόνο. Το άλυτο μυστήριο του χρόνου είναι το κλειδί για την κατανόηση του μυστηρίου του θανάτου. Ακόμη και οι Μεγάλοι Παλαιοί, είναι παλαιοί χρονικά και σύμφωνα με τις διηγήσεις του Λάβκραφτ, είναι νεκροί αλλά και δεν είναι νεκροί, είναι εξόριστοι αλλά και δεν είναι, βρίσκονται σε “νάρκη”, άρα σε αναστολή υποτίθεται αν και αυτό είναι λάθος ερμηνεία , καθώς το ίδιο ακριβώς αυτό γεγονός συναντάται και στον Ησίοδο στην αναφορά του για το Χρυσό Γένος και πιο συγκεκριμένα στον θάνατο αυτών των όντων .
" θνῇσκον δ᾽ ὥσθ᾽ ὕπνῳ δεδμημένοι· ἐσθλὰ δὲ πάντα "
https://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/anthology/literature/browse.html?text_id=23
Ο θάνατος που μοιάζει με ύπνο , και ο ύπνος που μοιάζει με θάνατο σήμερα είναι εντελώς κατανοητό γεγονός το οποίο ονομάζεται Αστρική προβολή και είναι μια μορφή πολύ βαθιάς μορφής διαλογισμού .
Δεν ξέρουμε τι φυσιολογία είχαν τα όντα αυτά που περιγράφονται από τον Ησίοδο και μπορούσαν να υπάρχουν άχρονα σε μια κατάσταση αιθέριας ύπαρξης και λειτουργίας σε εντελώς αιθερικό επίπεδο , για τον σύγχρονο άνθρωπο πάντως μια τέτοια απόπειρα θα ήταν κυριολεκτικά αυτοχειρία με τραγικές συνέπειες για το αστρικό σώμα .
Η ιδέα της επανόδου στο σώμα μετά από πολύ μακριά περίοδο έτσι όπως αυτή παρουσιάζεται από τον ίδιο τον Λάβκραφτ δεν είναι καθόλου καινοτόμα.
That is not dead which can eternal lie,
And with strange aeons even death may die.”
(“Δεν είναι νεκρό αυτό που αιώνια κείται,
κι’ ίσως έρθουν παράξενες εποχές όταν ακόμη κι’ ο θάνατος πεθάνει.”)
H.P. Lovecraft, “The Nameless City”
Ακριβώς έτσι συναντάται μέχρι σήμερα στον Βουδισμό και υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ατόμων που επιδίωξαν να την ακολουθήσουν ..
Μούμια μοναχού που βρέθηκε σε στάση λωτού είναι ζωντανή και διαλογίζεται.!
https://www.iefimerida.gr/news/190362/apisteyto-voydistes-ishyrizontai-oti-i-moymia-toy-monahoy-poy-vrethike-se-stasi-lotoy
Δυστυχώς όμως η μαγεία εδώ ακριβώς είναι κάθετα αντίθετη και αμφισβητεί αυτό το γεγονός όσον αφορά την ανθρώπινη νευροφυσιολογία
Από τους πνευματικούς νόμους του Όσιρη της αρχαίας αιγυπτιακής υπερβατικής μαγείας είναι γνωστό και ισχύει ότι ο άνθρωπος θα επιστρέψει στην μορφή που είχε την στιγμή που απενσαρκώθηκε όχι όμως μέσα στο σώμα του .
Η επιστροφή αφορά το αστρικό σώμα και μόνο το οποίο έχει την δυνατότητα υλοποίησης για περιορισμένο μόνο χρόνο ...
Έτσι λοιπόν καταλήγω , ναι μεν ο θάνατος νικιέται αλλά υπό όρους !
Στην τελετουργική Νεκρομαντεία ισχύουν εντελώς διαφορετικοί κανόνες και πότε αυτό που επιστρέφει δεν είναι το ίδιο αυτό που έφυγε !
Ευάγγελος Αδαμάκης ...... medium....
