ΘΆΝΑΤΟΣ ° ΑΣΤΡΙΚΉ ΠΡΟΒΟΛΉ ° Η ΑΜΑΡΤΊΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ MEDIUM ° ΨΥΧΙΚΉ ΕΝΈΡΓΕΙΑ & ΚΛΙΠΟΘ
A Dweller on Two Planets, by by Phylos the Thibetan (Frederick S. Oliver), [1894], at sacred-texts.com
CHAPTER XXIV
DEVACHAN
Η υπερυψωμένη κατάσταση απενσάρκωσης είναι μία νκατάσταση απομόνωσης.
Όπως αναφέρεται στα βιβλικά αρχεία, 1ένα medium μπορεί να πάει σε αυτό το επίπεδο, αλλά το εγώ ( του νεκρού ανθρώπου ) , μετά από λίγο, δεν μπορεί να επιστρέψει στη γη, ούτε να γνωρίσει κάτι επίγειο εκτός από αυτές τις εξαιρετικά τεταμένες ψυχικές-πνευματικές καταστάσεις ενός ή πολλών ατόμων που προσεγγίζουν τα πράγματα του Θεού.
Και αυτά τα πράγματα δεν είναι γήινα.
Αυτό είναι πραγματική μεσολάβηση.
Το γνήσιο μέσο ανεβαίνει στο απαραίτητο ύψος, αλλά το εγώ ενός απενσαρκωμένου δεν μπορεί να κατέβει στη γη, δεν μπορεί να αρνηθεί το νόμο της προόδου, εκτός από μια περιορισμένη περίοδο μετά τη μετάβαση που ονομάζεται θάνατος, γιατί μόνο τότε δεν είναι οπισθοδρόμηση.
Ενα μέσο είναι σαν ένα αεροειδές βαρόμετρο, ικανό να δείξει τον βαθμό ανόδου πάνω από τον ωκεανό του νερού ή του πνεύματος.
Πρέπει όμως να είναι παρών στο επίπεδο. το επίπεδο δεν μπορεί να κατέβει σε αυτόν.
Επομένως, κάποιος που πεθαίνει είναι ταξιδιώτης σε εκείνο το επίπεδο ύπαρξης από όπου δεν επιστρέφει.
Δεν υπάρχει επιστροφή των αναχωρητών, παρά μόνο μέσω της φυσικής αναγέννησης και μετενσάρκωσης.
Σας αφήνω να διαπιστώσετε ότι αυτό δεν είναι μετεμψύχωση ψυχών, διότι η τελευταία θεωρεί την αναγέννηση σε κατώτερη μορφή ζώου ως τιμωρία για την αμαρτία. κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει.
Η οπισθοδρόμηση είναι αδύνατη και όλη η έννοια δεν είναι παρά μια διεφθαρμένη ψευδαίσθηση της σύλληψης, που βασίζεται στην παρεξηγημένη αλήθεια της μετενσάρκωσης, της οποίας οι διαδοχικές αναγεννήσεις είναι πάντα προοδευτικές.
Να επιτρέψει στο Ράι η αποφασιστικότητά του να μη με δει.
Ο Γκουόξλν ήξερε ότι δεν ήμουν ακόμα στην κατάλληλη κατάσταση και φοβόταν να διακόψει την πρόοδό μου.
Ως εκ τούτου, δεν θα επέτρεπε στο «κέλυφος» μου να τον επηρεάσει, στο μέτρο που μπορούσα να προσδιορίσω. Έχοντας, ωστόσο, αντιληφθεί την επαφή της υπερευαίσθητης φύσης του το γεγονός του θανάτου μου, αναζήτησε περαιτέρω, και παρόλο που οι πράξεις του μου αρνήθηκαν ότι με είδε, εντούτοις έβαλε σε λειτουργία δυνάμεις μέχρι τέλους για να είμαι έτοιμος προς το παρόν να έρθει σε μένα.
Αλλά μέχρι να ξεθωριάσει η κοσμική μου ζωή, δεν θα το έκανε. μέχρι που πήγα στην «ανεξερεύνητη χώρα» του Ναβαζαμίν.
Στη συνέχεια ήρθε, και η συνάντηση ήταν μια απλή χαρά, μιας ανεπηρέαστης χάρης, μεταξύ δύο ψυχών ίσων ενώπιον του Θεού, όχι σε κατάσταση κεκτημένης σοφίας, διότι ο Γκουόξλν βρισκόταν πολύ πιο πάνω από εμένα, αλλά στο ίδιο ίσος στην
αδελφότητα του Πνεύματος που εύχομαι τώρα να βασίλευε στην γη. Θα το κάνει , γιατί ο Σταυροφόρος είπε: "Είστε όλοι Παιδιά ενός Πατέρα!" Ιδού, έτσι είναι!
Όταν ήρθε ο Γκουόξλν σε μένα, η σφαίρα της γης είχε έρθει από τώρα μαζί του. ( Αστρική προβολή αστρικό σώμα και περίπνευμα ήταν δεμένα μαζί )
Το να κουβαλάω γήινες συνθήκες μαζί του θα σήμαινε ότι θα με έδιναν στη γη και θα μου έκανε αισθητή αδικία. ( Αμαρτία)
Κανένα εγώ δεν επιτρέπεται ποτέ, από τους ίδιους τους νόμους της ύπαρξής του, να επιστρέψει στη γη, εκτός εάν υποστεί κάτι λάθος. ( Νεκρομαντεία κλπ )
Η ιδιοτέλεια ενός μυημένου μπορεί να προβάλλει τον εαυτό του σε ντεβάτσαν, αλλά ο κάτοικος του ντεβάτσαν (παράδεισος) δεν μπορεί να πάει ξανά στη γη μέχρι να ξαναγεννηθεί σε αυτήν.
Πράγματι! γιατί η ψυχή φεύγει από τη γη μετά τον τάφο;
Είναι επειδή στο devachan αφομοιώνει τους καρπούς της ενεργού γήινης ζωής.
Ακριβώς εδώ είναι η εξήγηση του γραπτού Λόγου του Θεού: «Ό, τι βρίσκει το χέρι σου να κάνει, κάντο με τη δύναμή σου · γιατί δεν υπάρχει δουλειά, ούτε συσκευή, ούτε γνώση, ούτε σοφία, στον τάφο, όπου πηγαίνεις». 1
Είναι αλήθεια ότι στον τάφο δεν γίνεται τίποτα.
Στις επόμενες σελίδες φαίνεται ότι πολλά δείχνουν τις «πράξεις» μου μεταξύ του τάφου και της κούνιας.
Παρατηρήστε όμως ότι ολόκληρη η γη έγινε ένα τέλειο κενό για μένα.
Η ψυχή δεν μπορεί να επιστρέψει εκτός αν την ενσαρκώσει ξανά στην αναγέννηση.
Το να το καλέσουμε πίσω είναι η αποστροφή αυτής της διαδικασίας και η επανασύνδεση με το αστρικό κέλυφος που άφησε το εγώ πίσω του στο θάνατο του σώματος.
Μια τέτοια επανασύνδεση αναβιώνει το αστρικό οπότε η δράση και η αντίδραση λαμβάνουν χώρα μεταξύ αυτού και του εγώ, εις βάρος του τελευταίου.
Το μόνο που "βίωσα" ήταν μόνο οι καρποί αυτού που είχα κάνει.
Δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι καινούργιο, να μην σκεφτώ καμία νέα σκέψη, να βιώσω τίποτα όχι από μόνη της την έκφραση κάτι που έγινε πριν βρεθώ στον τάφο.
Και σε αυτή την αναδιάταξη και κρυστάλλωση της προηγούμενης γήινης ζωής μου, ο χρόνος έκοψε , δεν υπάρχει . Η πραγματικότητά του ήτανμαλλά ηταν η πραγματικότητα του ζωηρού ονείρου. ο χρόνος δεν είχε μέρος σε αυτό που είχε ήδη γίνει.
Ηταν στη δύναμη του Ράι να με αναγνωρίσει, αλλά δεν το έκανε, γιατί μπορεί να πάθω ζημιά Ομοίως έγκειται στη δύναμη όλων των ισχυρών μεσολαβητικών φύσεων (γενικά) που ανήκουν
προσελκύστε την αίρεση που ονομάζεται "Πνευματικοί" και να κάνει το ίδιο.
Αυτά τα μέσα μπορούν να επικοινωνήσουν με τον απενσαρκωμένο αλλά με τι φοβερό κόστος για το αποχωρημένο εγώ του , και να δράσουν με το μέσο στο τελευταίο!
Λέω ότι καμία διαδικασία της Φύσης, όπως διέταξε ο Επουράνιος Πατέρας μας, δεν μπορεί να διακοπεί ελαφρά. κάθε τέτοια πράξη επιβάλλει ποινή ανάλογη της κατανόησης του ενόχου · ποτέ ελαφρά, και συχνά με τρομακτικό βάρος.
Αν είχα μείνει για να δω, θα έβλεπα τον Gwauxln, Son of the Solitude, να βγαίνει με το δικό του αστρικό σχήμα, αφού είχε αποσύρει το σώμα του στον μυστικό θάλαμο του, ώστε να μην προκληθεί κακό στο σώμα ενώ απουσίαζε.
Και το κέλυφος-Ζάιλμ θα το έβλεπα να πηγαίνει μαζί του στο Ινκάλιθλον και εκεί θα έπρεπε να είχα δει το Ράι να το κάνει να περάσει στο Unfed Light.
Αλλά από όλους τους ανθρώπους στη γη μόνο τα εκπαιδευμένα μάτια ενός " Υιού ," θα μπορούσαν να δουν τι συνέβη τότε.
Το "κέλυφος" δεν θα είχε προκύψει από το Maxin ποτέ.
Τι ήταν αυτό; ...Γιατί να το καταστρέψουμε;.... Για να μην βγει στη γη και να εντυπωσιάσει ( Γοητεύσει - Goetia ) όπως ο vailx ο που είχα εντυπωσιάσει ( κυριεύσει κυριαρχήσει ) για λίγο στο Umaur και τον οποίο το «κέλυφος» μου θα μπορούσε να συνεχίσει να εντυπωσιάζει.
Έτσι θα μπορούσε να είχε προκύψει πολύ πρόβλημα, γιατί αυτό το αστρικό μου επανέλαβε πιστά τα τελευταία μου λόγια πριν χωρίσω μαζί του, όταν είπε στον Gwauxln, εκεί στο Agacoe, "δεν είμαι νεκρός".
Ηταν ακόμη και τότε όπως όλα τα άλλα κελύφη, η διπλή σύνθετη φύση του που κρατιόταν μόνο κατά τη διάρκεια της περιορισμένης περιόδου, θα μπορούσε να αντλήσει σταθερό μαγνητισμό από την πρόσφατη επαφή με την γήινη ζωή μου. ( Ψυχική συσσώρευση ή βαμπιρισμός ζωτικής ενέργειας των ανθρώπων )
Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτή η διατροφή είναι επαρκής για αιώνες, σε άλλες, αιώνες, χρόνια, ημέρες ή ακόμη και λεπτά, σύμφωνα με τις συμπάθειες του εκλιπόντος που στρέφονται προς τη γη ή που μετατρέπουν το πνεύμα.
Το αστρικό είναι μόνο ζωντανή δύναμη, που φέρει την εικόνα από όλες τις απόψεις του εγώ του, το ΕΓΩ.
Ακόμα και οι προφητείες που έγιναν από «επιστρέφοντα πνεύματα», προφητείες που πραγματοποιούνται μετά από χρόνια, ίσως να είναι μόνο η εντυπωσιακή προνοητικότητα του εγώ τη στιγμή της αναχώρησης.
Βλέπει για μια στιγμή σε τεράστια μελλοντικά βάθη χρόνου.
Και αυτή η αναλαμπή αποτυπώνεται στο αστρικό περίβλημα του.
Είναι ψυχική μορφή. Αν τα φαινόμενα που κινούνται από τον άνθρωπο είναι από αυτά που έχουν ζωτική σημασία, δημιουργήθηκαν από τον Μωυσή, τον Βούδα, τον Ζωροάστρη, τότε όσο ένας πιστός σε οποιοδήποτε από αυτά
τα θρησκευτικά συστήματα τιμούν, τόσο πολύ αυτές τις περιπτώσεις αλλά όχι τόσο τις θρησκείες που αυτοί δίδαξαν, έτσι τα «κελύφη» αυτών των προφητών θα συνεχίσουν την ύπαρξή τους.
Είναι η ψυχική δύναμη που είναι ο μοχλός ελέγχου τους, η σχηματισμένη δύναμη.
Είναι η ίδια δύναμη που κρατά τα αστέρια στις τροχιές τους και τα άτομα στις δικες τους.
Είναι ζωτικής σημασίας και διττό, να είναι θετικό και αρνητικό.
Ο διαχωρισμός της δύναμης ή του "στοιχείου της φωτιάς" των αρχαίων (αρχαίοι σε σένα, όχι σε μένα), θα προκαλούσε το επίκεντρο μιας τέτοιας Άσβεστης Φωτιάς όπως ο Maxin, και σε μεταγενέστερες εποχές, στο Ισραήλ η δύναμη στην Κιβωτό του Διαθήκη, όμοια με τη Μαξίν, μοιραία για τη ζωή.
Αυτά τα σημεία εστίασης είναι πύλες στις οποίες απορροφάται ολόκληρη η συγκέντρωση μικρότερων δυνάμεων της φύσης κατά την επαφή.
Αυτές οι εστίες είναι επίσης η μοναδική κατοικία του πολυπόθητου "καθολικού διαλύτη" των αλχημιστών.
Εξίσου προφανές πρέπει να είναι και το γιατί το μυστικό έχει παραμείνει προσεκτικά κρυμμένο.
Αυτές οι εστίες είναι της καρδιάς του Σύμπαντος, επομένως κάθε είδους σχηματισμένη δύναμη συναντά εδώ το Ωμέγα του.
Κατά συνέπεια, όταν ο Gwauxln προκάλεσε το αστρικό μου να περάσει στο Maxin, επέστρεψε στην αθροιστική αθροιστική κοσμική δύναμη μια ποσότητα που δεν χρησιμοποιείται πλέον για τον σχηματισμένο κόσμο.
Σε πολύ μικρή κλίμακα πράγματι η επιμήκης μυελός του εγκεφάλου είναι μια τέτοια εστίαση, ένα σημείο κορυφής, όπου συναντώνται τα θετικά και τα αρνητικά.
Αν δεν ήταν έτσι, η ζωή θα ήταν αδύνατη. καταστρέψτε αυτό το ανώτερο σώμα, ακόμη και με μια ώθηση βελόνας, και η ζωτικότητα σταματά αμέσως.
Αρκετά όμως. Ο Γκουόξλν ήρθε κοντά μου, ο οποίος δεν μπορούσε να πάει κοντά του. Όσοι δεν είναι μυημένοι συχνά ξυπνούν στον ύπνο τους στους φίλους τους, αλλά αποτυγχάνουν στο σημείο να μην ξέρουν πώς να το κάνουν εθελοντικά.
Καθώς ένα μεγάλο σημείο της δουλειάς μου είναι να εξηγήσω αυτά τα μυστήρια, μπορεί να αφιερώσω λίγο χώρο για να καταστήσω ξεκάθαρο, παρελθόν κάθε λάθος, πώς οι άνθρωποι στη γη μπορούν να αποκτήσουν τη δύναμη να πηγαίνουν στους φίλους τους πέρα από το Διαχωρισμό, αλλά ποτέ αυτά τα τελευταία επιστρέφουν στη γη.
Το βαρόμετρο σε μια ήρεμη μέρα καταγράφει στο επίπεδο της θάλασσας έναν ορισμένο βαθμό πίεσης του αέρα και σε ένα μίλι πάνω από τη θάλασσα,
Ευάγγελος Αδαμάκης
