Η ΔΙΚΉ ΤΩΝ ΜΑΓΙΣΣΏΝ ΤΟΥ WINDSOR ⚫
Μετά από αρκετή σκέψη αποφάσισα να προχωρήσω στην δημοσίευση σύντομων άρθρων με θέμα την Μαγεία όπως πραγματικά είναι.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια βιογραφία του Διαβόλου όπως προκύπτει από τα στοιχεία που υπάρχουν και όχι ένα ακόμη παραμύθι με ξωτικά, καλές νεράιδες και δράκους.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι, τελικά υπάρχει η υποτιθέμενη Λευκή Μαγεία στις παγανιστικής λατρείας εποχές?
Ή απάντηση δυστυχώς είναι Όχι.
Λευκή Μαγεία όπως την εννοούν σήμερα στην εποχή της παρακμής και της εξαχρείωσης δεν υπήρχε μέχρι και τον Μεσαίωνα.
Οι περισσότεροι θεοί της αρχαίας εποχής είναι σήμερα δαίμονες όι οποίοι φαίνεται ότι ήταν ταυτόχρονα και θεοί της ίασης και θεραπείας και αποκατάστασης, αλλά δυστυχώς ταυτόχρονα και θεοί του θανάτου 💀.
Ένα απλό παράδειγμα είναι η αρχαία ελληνική θεά Θέτιδα η μητέρα του Αχιλλέα.
Η Θέτις είναι εξελιγμένη μορφή της αρχαίας θάλασσας Τιθύς, γίνεται Θέτις και μάλιστα στην Νήσο Τήνος που σήμερα βρίσκεται το θαυματουργό μοναστήρι της Παναγίας ήταν το ιερό της Θέτιδος Υγείας και ήταν πραγματικά θαυματουργό από την αρχαία εκείνη εποχή..
Η Θέτις όμως δυστυχώς θα εξελιχθεί στον ποταμό της Στυγός ή κατά την αρχαία ελληνική μυθολογία στην λευκή μαρμάρινη Κρήνη της Στυγός κάτω από το Κυπαρίσσι δίπλα στην πύλη του παλατιού του ίδιου του Πλούτωνα.
Είναι γεγονός πως οι θεοί των παλαιότερων εποχών γίνονται οι δαίμονες των νέων θρησκειών.
Ακόμη και οι άνθρωποι που θεωρούνται ως άγιοι πατέρες του χριστιανισμού για τους μουσουλμάνους θεωρούνται δαιμόνια και όντως υπάρχουν τάξεις των Jinn που είναι χριστιανικά πνεύματα .
Όλα αυτά πρέπει οπωσδήποτε να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από οποιονδήποτε θέλει να επαφίεται με τον πνευματικό κόσμο και οτιδήποτε περιέχει.
Οι θεραπείες και ο σεβασμός στην φύση και οτιδήποτε άλλο εκτός από τον άνθρωπο υπάρχει δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση για ένα λευκό μάγο.
Οποίος μελετήσει σε βάθος την βιβλιογραφία περί πνευματικών δυνάμεων των φυτών και ζώων και μελετήσει τον αληθινό παγανισμό θα δεί ότι μόνο αγαθά και αθώα πλάσματα δεν είναι.
Ο Κάρλος Καστανέντα έχει γράψει για το θέμα της πνευματικής υπόστασης των φυτών και πόσα επικίνδυνα είναι για τον άνθρωπο.
Τα φυτά και τα ζώα μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως σύμμαχοι του μάγου όπως και τα ορυκτά κρύσταλλα αλλά όλα αυτά απαιτούν κάποιες προϋποθέσεις για να γίνει αυτό, διαφορετικά τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν καθόλου καλά....
Έτσι λοιπόν όπως καταλαβαίνετε τα περισσότερα τμήματα της Μαγείας όπως την εννοούν σήμερα μένουν από έξω και θα επικεντρωθεί το ενδιαφέρον μας στην Μαγεία όπως αυτή μας παρουσιάζεται μέσα από την τέχνη, πίνακες ζωγραφικής και χαρακτική άλλων εποχών έχουν αποτυπώσει λεπτομέρειες που παραμένουν άγνωστες πτυχές της αληθινής Μαγείας όπως πραγματικά χρησιμοποιείται.
Όπως προείπαμε στην πραγματικότητα είναι μια βιογραφία του Διαβόλου όχι όμως από την οπτική γωνία του σατανισμού και του Εωσφορισμού .
Όπως θα δούμε παρακάτω ουσιαστικά δεν υπάρχει ούτε ο Σατανάς, ούτε καν ο Εωσφόρος που σήμερα γνωρίζουμε και είναι αποτέλεσμα του προσυλιτισμού αφελών που γίνεται επιμελώς μέσα από βιβλία που κυκλοφορούν στην Ελλάδα κυρίως από τους ανθρώπους της Λυκαονικης αδερφοτητας με βιτρίνα τους εκδοτικούς οίκους Locus 7 💀Nimpus 7 και Μεταεκδοτική... 💀
Όποιος έχει διαβάσει βιβλία του αείμνηστου Γιώργου Μπαλάνου και π.χ την Βιογραφία του Διαβόλου από την Μεταεκδοτική αντιλαμβάνεται αμέσως ότι εδώ πραγματικά γίνεται προσπάθεια προσυλιτισμού , εντάξει ομολογουμένως και το βιβλίο " Ο Σατανάς" των εκδόσεων Κλειδί κινείται στα ίδια πλαίσια.
Δεν υπάρχει καμία απολύτως αντικειμενικότητα, και τα στοιχεία παρουσιάζονται έτσι όπως βολεύουν τα συγκεκριμένα συμφέροντα.
Η δογματική αντίληψη για την ύπαρξη του Σατανά και του Διαβόλου είναι ένα ακόμη κατασκεύασμα των ιερέων και προέκυψε από τις συνόδους της Νίκαιας και κάποιες παπικές εντολές γεγονός που μπορεί να είναι σημαντικό στοιχείο για την ιστορία του Σατανισμού, αλλά εντελώς αδιάφορο για την ιστορία της Μαγείας.
Σε κάποιο σημείο θα αναφερθώ στην εξωτερική μορφή του Σατανά και πως αυτή έχει δημιουργηθεί μέσα από κείμενα της Αραβικής Μαγείας και φυσικά εννοείται από την μορφή του θεού Σίβα των Ινδών ο οποίος είναι ο μόνος που έχει μερίδιο στην συγκεκριμένη ιστορία όπως και η θεά Jhyesta ( κνος Βααλιντέ).
Μην περιμένετε να δείτε καλλίπυγους νέους με κέρατα και ουρά, θα δείτε άλογα, γουρούνια και μαύρα σκυλιά και στο τέλος της ιστορίας της μαγείας εμφανίζεται ο Μαύρος Τράγος των Sabbat που θεωρείται ταυτόσημη μορφή με τον Σατανά..
Η μορφή του συγκεκριμένου αυτού όντος είναι πολύ νέα άσχετα αν για λόγους προσυλιτισμού αφελών ορισμένα κυκλώματα πλασάρουν μέσω βιβλίων και περιοδικών ότι πρόκειται για μια αρχαία θεότητα που ανάγεται στην εποχή του Πάνα, αυτό δεν ισχύει για πολλούς λόγους.
Ο Σαββατιανός Τράγος είναι μόλις 500 περίπου ετών, πολύ νέος σε σχέση με το γουρούνι που είναι μορφή που ξεκίνησε από τα μυστήρια της Θεάς Περσεφόνης και μετρά πολλές χιλιάδες χρόνια, και το άλογο που είναι ακόμα αρχαιότερη μορφή και ξεκίνησε σε εποχές πρό τού κατακλυσμού.
Η Μαγεία με τον Μαύρο Τράγο ουσιαστικά είναι μια μορφή νοητικής εκτροπής που μόλυνε ολόκληρη την Ευρώπη μεταξύ του 15ου και του 17ου αιώνα.
Αυτός ο τρομερός φόβος για τις μάγισσες ξεκίνησε με μερικούς Δομινικανούς μοναχούς, τον Χάινριχ Κράμερ και τον Τζέικομπ Σπρένγκερ, οι οποίοι μαζί έγραψαν μια βαριά πραγματεία για τη μαγεία που ονομάζεται Malleus Maleficarum ( Σφυρί των Μαγισσών ) το 1486.
Αυτό το βιβλίο επανεφηύρε τη μαγεία και τον διάβολο ως κάτι περισσότερο από απλό « παραισθήσεις », όπως πίστευαν κάποτε, σε κάτι στερεό, ενεργό, πραγματικό και πολύ, πολύ επικίνδυνο.
Όπως ήταν αναμενόμενο, ήταν μπεστ σέλερ για περίπου 200 χρόνια.
Σύμφωνα με το Malleus Maleficarum ο κόσμος κυριολεκτικά απειλείται από τις μάγισσες και ο μόνος τρόπος για να τις νικήσεις ήταν με το χειρότερο είδος βασανιστηρίων και εκτελέσεων.
Αυτή η πραγματεία έλαβε την ευλογία του Πάπα Ιννοκεντίου Η'.
Είχε ήδη δώσει στον Kramer ένα Papal Bull Summis desiderantes affectibus το 1484, το οποίο ενέκρινε την «ανάκριση» του σε όλες τις αναφορές και τις υποψίες για μαγεία.
Αυτό το παπικό διάταγμα ή εντολή συμπεριλήφθηκε στο Malleus Maleficarum ως μέρος του προλόγου του βιβλίου, πράγμα που σήμαινε ότι ο μισογυνισμός όχι μόνο ήταν αποδεκτός αλλά και ενθαρρυνόταν ενεργά.
Και έτσι ξεκίνησαν δύο αιώνες τρόμου και βασανιστηρίων και μαζικής βλακείας οι οποίοι αντί να καταλήξουν στο καλάθι των πνευματικών σκουπιδιών όπως θα έπρεπε να συμβαίνει, έγιναν η βάση της Μαγείας σήμερα και φυσικά εννοείται ότι είναι η γενεσιουργός δύναμη πίσω από τον σατανισμό 💀.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει " κακό" στην αρχαία παγανιστικής λατρείας μαγεία, οι θεοί εκείνης της εποχής δεν ήταν οι σημερινοί δαίμονες...
Αν και δεν ξέρω αν σήμερα αντιλαμβάνεται ο πολύς κόσμος γενικά την θεά Περσεφόνη ως δαιμονική οντότητα, άσχετα αν είναι η γνωστή Μαύρη Κότα των Μαγγανευτών και το γουρούνι που ήταν ιερό της ζώο και ταυτόχρονα ανίερο για πολλούς αιώνες σε πολλούς λαούς κυρίως της Μεσοποταμίας και γενικά όλων αυτών των περιοχών εν αντιθέσει με την Βόρεια Ευρώπη που ταυτίζεται με τον υλικό πλούτο και την ευμάρεια και θεωρείται ιερό ζώο για αυτό και πολλές μορφές αρχαίων μαγισσών σύμφωνα με πληροφορίες μπορούσαν να μεταμορφωθούν σε γουρούνια όσο ζούσαν και φυσικά εννοείται ότι μετά από το θάνατο του σώματος τους συνέχιζαν να εμφανίζονται ως γουρούνια.
Σε παλιότερες εποχές το ίδιο ακριβώς πράγμα συμβαίνει και με το άλογο .
Το άλογο είναι σπάνια μορφή στην τέχνη δηλαδή πίνακες ζωγραφικής με θέμα τις μάγισσες και τις τελετές τους.
Το γουρούνι συνδέθηκε με τους Παπες και έχουμε πολύ υλικό που δείχνει ολοκάθαρα το πώς επικαλούνταν το συγκεκριμένο αυτό όν και φυσικά εννοείται ότι πολλοί Πάπες εμφανίζονται ιππεύοντας το όπως συμβαίνει συνήθως με όλες αυτές τις περιπτώσεις.
Αρκούδα, Λύκο και Γάτα δεν έχουμε, όχι όμως γιατί δεν είναι σημαντικά ζώα για την ιστορία της μαγείας αλλά γιατί η μεν Άρκτος είναι τρομερά παλιά ιστορία, παλαιότερη ακόμη και από το άλογο, ενώ λύκοι και γάτες ενώ ξέρουμε ότι υφίστανται στο πνευματικό επίπεδο ως ψυχές απενσαρκωμένων ανθρώπων, η πλειοψηφία των περιπτώσεων αφορούν Μαύρα Σκυλιά.
Τα μαύρα σκυλιά συνδέονται με την θεά Άρτεμις και την σκοτεινή θεά Εκάτη, για την αρχαία ελληνική αντίληψη σε μαύρα σκυλιά μετατρέπονται οι ψυχές των κακών ανθρώπων γεγονός που τα καθιστά μιαρά ζώα, ιδέα που πέρασε και στο χριστιανισμό και τον μουσουλμανικό κόσμο.
Είναι αλήθεια ότι οι ψυχές των ανθρώπων που υπηρέτησαν ως ιερείς και μάγοι θεούς της παγανιστικής λατρείας σε αρχαίες εποχές συνεχίζουν να εμφανίζονται ως μαύροι κύνες στους τόπους που έζησαν και έδρασαν, ιερά χώματα της παγανιστικής λατρείας στα οποία φυσικά εννοείται ότι βρίσκονται οι τάφοι τούς.
Αυτό το άρθρο είναι ο τυφλοσούρτης για τις εικόνες που θα ακολουθήσουν και θα δείτε αποτυπωμένες αυτές τις μορφές, θα κάνω μια υπενθύμιση κάθε φορά περί τίνος πρόκειται αλλά είναι κουραστικό και βαρετό να επαναλαμβάνω τα ίδια πράγματα συνεχώς, για αυτό θα πρέπει να διαβάσετε αυτό το άρθρο για να έχετε την πλήρη εικόνα της υπόθεσης.
Η εικόνα που διάλεξα για να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας στην αυθεντική ιστορία της Μαγείας προέρχεται από το βιβλίο A Rehearsal both Strange and True, ( 1579 )
Όπως προείπαμε τα βιβλία παντού και πάντα παίζουν καθοριστικό ρόλο στην παραπληροφόρηση των ανθρώπων αποσκοπώντας κυρίως στο προσυλιτισμό αφελών ή στην οικονομική εκμετάλλευση τους καθώς ουσιαστικά πρόκειται για ψευδεπίγραφα κείμενα όπως αυτά που κατακλύζουν την Ελληνική αγορά εδώ και χρόνια.
Ένα τέτοιο βιβλίο, το A Rehearsal both Strange and True, του 1579 έγινε η αιτία για την περίφημη ΔΙΚΉ ΤΩΝ ΜΑΓΙΣΣΏΝ ΤΟΥ WINDSOR
The Windsor Witches ήταν το όνομα για μια δίκη μαγισσών στο Windsor και το Abingdon που έλαβε χώρα στην Αγγλία το 1579.
Το όνομα αναφερόταν στις τέσσερις γυναίκες που δικάστηκαν και εκτελέστηκαν για μαγεία: την Mother Elizabeth Stile, Mother Devell, Mother Dutten και Mother Margaret.
Η Elizabeth Stile, μια ντόπια γυναίκα , αυτό που λέμε σήμερα επαγγελματίας μελλοντολόγος και μάγισσα , που εξασκούσε την πρακτική Μαγεία για τα χρήματα, ήταν η πρώτη που κατηγορήθηκε.
Υπέδειξε τρεις συνεργούς και ομολόγησε ότι είχαν δολοφονήσει πολλούς ανθρώπους με τη χρήση μαγείας και ότι είχαν οικογένειες και είχαν την ικανότητα να μεταμορφωθούν σε ζώα.
Δεν υπάρχει κάτι να πεις για αυτή την υπόθεση...
Η δίκη ήταν το θέμα του διάσημου σύγχρονου φυλλαδίου A Rehearsal both Strange and True, 1579 .
Η δίκη ανήκε στις πρώτες δίκες Άγγλων μαγισσών που γνώρισαν φήμη μέσω του σύγχρονου Τύπου.
Δυστυχώς αυτή είναι η βάση της μαγείας σήμερα...
Τραγικό και όμως δυστυχώς αλήθεια..
