ΕΒΑΛΕ Ο ΔΙΆΒΟΛΟΣ ΤΟ ΠΟΔΙ ΤΟΥ....●●

ΕΒΑΛΕ Ο ΔΙΆΒΟΛΟΣ ΤΟ ΠΟΔΙ ΤΟΥ....●●

 Την ημέρα που ο αρχιτέκτονας μιας εκκλησίας νόμισε πως ξεγέλασε τον διάβολο ●●●

 Μπαίνοντας κάποιος στον καθεδρικό ναό του Μονάχου, γνωστό στους ντόπιους ως Frauenkirche («Εκκλησία της Παναγίας»), μπορεί να δει ένα ίχνος σε ένα σημείο πρόσβασης στο κεντρικό σηκό ,πρόκειται για ένα παράξενο ίχνος από ανθρώπινο παπούτσι αποτυπωμένο ανεξίτηλα στην πέτρα. 

Είναι το διάσημο «αποτύπωμα του διαβόλου» και γύρω από αυτό διαδραματίζεται μια σκοτεινή ιστορία με τον Jörg Von Halsbach, τον αρχιτέκτονα του ίδιου του καθεδρικού ναού, και την εμπλοκή του ίδιου του Διαβόλου στην ολοκλήρωση του έργου του .

 Ο θρύλος λέει ότι ο Χάλσμπαχ, μόλις έλαβε τα χρήματα για την κατασκευή του καθεδρικού ναού, και καθώς οι εργασίες προχωρούσαν αναγκάστηκε να συνάψει συμφωνία με τον διάβολο, από απόλυτη ανάγκη , αυτό είναι το μόνο σίγουρο στοιχείο. 

 Ορισμένες πηγές υποστηρίζουν ότι δεν είχε χρήματα για να ολοκληρώσει το έργο του που είναι πιθανόν και λογικό. 

 Κάποιοι άλλοι λένε ότι ο διάβολος συχνά παρενέβαινε στην κατασκευή καθεδρικών ναών, προκαλώντας ατυχήματα που θα καθυστερούσαν το έργο για αιώνες.  

Ίσως πάλι έπρεπε κανονικά να παραδώσει το έργο του ολοκληρωμένο σε συγκεκριμένη ημερομηνία διαφορετικά θα έπρεπε κανονικά να επιστρέψει την προκαταβολή και να αφήσει κάποιον άλλο να αναλάβει την αποπεράτωση του ή δεν μπορώ να φανταστώ κάτι άλλο..

Σε κάθε περίπτωση, ο διάβολος βοήθησε τον Χάλσμπαχ υπό την προϋπόθεση ότι ο καθεδρικός ναός του δεν έπρεπε να έχει παράθυρα, έτσι ούτε φυσικό ούτε θεϊκό φως θα μπορούσε να εισέλθει στο κτίριο.  

Αν αποτύγχανε να χτίσει μια τέτοια δομή, ο Χάλσμπαχ θα έπρεπε να παραδώσει την ψυχή του στον διάβολο.

 Ο διάβολος ήταν σίγουρος ότι είχε το καλύτερο από την ευκαιρία, γνωρίζοντας ότι η κατασκευή ενός καθεδρικού ναού χωρίς παράθυρα είναι σαν να φτιάχνεις ένα αυτοκίνητο χωρίς ρόδες.  

Αλλά ο Halsbach κατάφερε να τελειώσει τον καθεδρικό ναό σε μόλις 20 χρόνια, κάτι που είναι εξαιρετικό αν λάβουμε υπόψη ότι ένας καθεδρικός ναός θα μπορούσε να πάρει αρκετές γενιές για να ολοκληρωθεί.

Όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας μας εδώ υπάρχει κάτι περίεργο.

Εφόσον υποτίθεται ότι ο ίδιος αυτός ο διάβολος μετείχε στην κατασκευή του καθεδρικού ναού γιατί ζήτησε από τον αρχιτέκτονα ο ναός του να μην έχει παράθυρα  ?

Άρα δεν έχτισε ο ίδιος αυτός ο πατέρας του ψεύδους τον ναό,  αλλά συμμετέχει ενεργά στον σχεδιασμό του και ίσως σε κάποιες άγνωστες για εμάς εργασίες. 

Το γεγονός πως ο ναός δεν θα πρέπει να έχει παράθυρα ταιριάζει απόλυτα με την λογική του Διαβόλου καθώς ουσιαστικά η ερμηνεία των πάντα διφορούμενων λόγων του εννοεί ότι σε αυτόν τον ναό δεν θα υπάρχει θεϊκή παρουσία,  ούτε πνευματικό φως .

Στην πραγματικότητα είναι ένας εντελώς διαβολικός ναός ο οποίος λογικά θα πρέπει να είναι σφραγισμένος με ανίερα πετρόγλυφα τα οποία εξυπηρετούν αυτό το σκοπό 

Από την άλλη πλευρά σκέφτομαι όμως ότι δεν πρέπει να αποκλείσουμε και την κυριολεκτική ερμηνεία των λέξεων καθώς σε όλες αυτές τις υποθέσεις των Devil footprint τα γεγονότα πάντα διαδραματίζονται βραδυνές ώρες,  και πάντα   το επόμενο πρωί ανακαλύπτουν οι άνθρωποι  μια πατημασια στο σημείο του βράχου που πάτησε φεύγοντας αυτό το όν. 

Είναι κάτι σαν σφραγίδα της παρουσίας του. 

Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με το συγκεκριμένο χώρο..

Μόλις μπαίνει κανείς στον Καθεδρικό Ναό του Μονάχου, πιο γνωστό στους ντόπιους ως Frauenkirche, μπορεί να δει ένα ίχνος, σε σημείο πρόσβασης στο κεντρικό κλίτος.  Είναι το (α)διάσημο αποτύπωμα του διαβόλου.

 Σύμφωνα με τον μύθο όταν πιά τελείωσε ο καθεδρικός ναός, ο διάβολος ήρθε την νύχτα και στεκόταν στην είσοδο του Frauenkirche (ο διάβολος δεν μπορεί να μπει σε ένα ιερό κτίριο, για προφανείς λόγους) από όπου δεν μπορούσε να δει κανένα παράθυρο γιατί ο αρχιτέκτονας είχε φροντίσει να τα βάλει σε τέτοιες θέσεις που δεν φαίνονται. 

Τουλάχιστον όχι από εκεί που στεκόταν. 

 Το μεγάλο βιτρό πίσω από το ιερό καλυπτόταν από έναν τεράστιο βωμό και ο Halsbach ήταν αρκετά έξυπνος ως αρχιτέκτονας για να τακτοποιήσει τις εσωτερικές στήλες του καθεδρικού ναού έτσι ώστε να φαίνονται σαν να ήταν τοίχος, κρύβοντας τα όμορφα  παράθυρα  .

Εν συντομία έδωσε ο θεός να ξημερώσει και καθώς το πρωινό ηλιακό φως ανετειλε χύθηκε μέσα στο κτίριο σαν καταρράκτης. 

 Ο διάβολος έφυγε από το μέρος υποτίθεται εξαπατημένος και απογοητευμένος, αφήνοντας το σημάδι του ακριβώς στο σημείο που δεν φαίνονται τα παράθυρα.  

Και ο έξυπνος Jörg Von Halsbach κράτησε την ψυχή του ...ή ίσως πάλι όχι. ..