Ο ΘΕΪΚΟΣ ΤΡΆΓΟΣ ΤΗΣ ΜΈΝΔΗΣ

       Ο ΘΕΪΚΟΣ ΤΡΆΓΟΣ ΤΗΣ ΜΈΝΔΗΣ 

Mysterium Iniguitum συνήθως λέμε για τον Ιησού Χριστό  γιατί δυστυχώς έτσι όπως περιγράφεται η διδασκαλία του και η ζωή του μετά από τόσα κόψε ραψε για να ταιριάζει απόλυτα με το εκάστοτε δόγμα  κατάντησε fictional character.

Στην πραγματικότητα όμως η περίπτωση του μυθικού Διαβόλου είναι χειρότερη, για να μην πω τραγική.. 

Αυτός και αν είναι Fictional character..

Είναι τραγικό το τι κυκλοφορεί εκεί έξω σε βιβλία και σεμινάρια και διαλέξεις από ανθρώπους που ενώ υποτίθεται ότι σχετίζονται με τον Σατανισμό, ή έστω είναι καρσιστές πουλάνε παραμύθια, σκέτη παπαντζα όλα αυτά που ξέρει ο πολύς κόσμος, δεν ισχύει τίποτα απολύτως..

Το Baphomet δεν είναι ο ίδιος αυτός ο Σατανάς, τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που τον παρουσιάζουν, γιατί λοιπόν έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι παγκοσμίως ταυτίσει την μορφή του συμβόλου αυτού με τον Σατανισμό ? 

Απλούστατα λόγο marketing !

Στην πραγματικότητα ολόκληρο αυτό το θέμα, όταν λέω ολόκληρο, εννοώ ολόκληρο είναι κατασκεύασμα marketing που ξεκίνησε από ένα ψέμα μιας γυναίκας και μετά πήρε την μορφή που έχει σήμερα καθαρά μέσα από κοινωνική προβολή ευρείας κλίμακας για κατανάλωση από την μάζα. 

Να πως ταυτίστηκε στο μυαλό των ανθρώπων η μορφή του Baphomet με τον Σατανά...

Ας δούμε λοιπόν την αληθινή ιστορία του τραγου της Μένδης και πως έφτασε να θεωρηθεί ως συνώνυμο του Σατανά.

Κατ αρχήν ο Σατανάς δεν ήταν τράγος σύμφωνα με την αληθινή ιστορία της Μαγείας.

Οι Μάγισσες σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν αρχικά φέρεται να σχετίζονται με μια σατανική μορφή ενός αλόγου σε μια πολύ παλιά εποχή, επειδή όμως δεν είναι ξεκάθαρο αν είναι ο ίδιος ο Gamigin που συναντάμε στην Σολομωνική Κλείδα ή αν είναι τοτεμική μορφή του άστρου του Ωρίωνα δεν μπορώ να πω τίποτα περισσότερο πέρα από το γεγονός ότι ο αστερισμός του Ωρίωνα συνδέεται με τον Σαμαηλ η Σατανά οπότε σίγουρα υπάρχει κάποια σύνδεση μεταξύ τους.

Στα νεότερα χρόνια που πλέον αρχίζουν οι καλλιτέχνες να αποτυπώνουν τις συνήθειες των μαγισσών βλέπουμε συχνά πυκνά μάγισσες να ιππεύουν μαύρα σκυλιά τα οποία κυριολεκτικά τις μεταφέρουν στο τόπο συνάξεως.

Από την αρχαία Ελλάδα με τους κύνες της Εκάτης μέχρι την νεότερη ιστορία με τα Hellhounds, black dogs, σκυλιά του Τίνταλος ήταν και παραμένει το ίδιο ακριβώς πράγμα.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για δαίμονες που ονομάζονται Ράβδοι.

Ψαλμός κβ´ (22ος) - Κύριος ποιμαίνει με

"...ἐὰν γὰρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι σὺ μετ᾿ ἐμοῦ εἶ· ἡ ῥάβδος σου καὶ ἡ βακτηρία σου, αὗταί με παρεκάλεσαν." 

Ο ράβδος και η βακτηρία για τους οποίους μιλάει ο Δαυίδ στο ψαλμό 22 στην πραγματικότητα είναι δύο αρχαίοι Αιγύπτιοι θεοί ψυχοπομποί ο Άνουβις και ο Wepwawet άσχετοι με την χριστιανική θρησκεία γενικά σχετίζονται με τον θάνατο και μυστηριακές τελετές που τον αφορούν.

Οι μαύροι κύνες γενικά θεωρούνται ως ακάθαρτα ζώα για την αρχαία ελληνική θρησκεία, και τον Χριστιανισμό γενικά και το Ισλάμ γιατί πιστεύουν ότι στην πραγματικότητα είναι δοχεία ή ενσάρκωση ακάθαρτων πνευμάτων γεγονός που συναντάμε και σε μια σχετική αναφορά για ένα σκύλο μέσα στην βιογραφία του Απολλώνιου του Τυανεύς. 

Ο Απολλώνιος φέρεται να έχει πει σε ένα άνθρωπο που έδερνε τον σκύλο του.

" Σταματά, μην το χτυπάς γιατί ακούω από μέσα του το κλάμα μίας ψυχής ανθρώπου που κάποτε υπήρξε φίλος μου "

Φυσικά εννοείται ότι δεν είχε ακούσει τίποτα απολύτως αλλά όντας εξελιγμένη ψυχή και ζωόφιλος ήταν αρκετά έξυπνος ώστε να χρησιμοποιήσει την λαϊκή δεισιδαιμονία προς όφελος του ώστε να σώσει το ζώο. 

Οι μαύροι κύνες συνήθως συμβαίνει να εμφανίζονται σε χώρους παγανιστικής λατρείας γιατί στην πραγματικότητα είναι τα πνεύματα των νεκρών ιερέων  ( Δρυιδες) και μάγων μίας πολύ αρχαίας εποχής οι οποίοι έζησαν και έδρασαν σε αυτούς τους χώρους. 

Οι μάγισσες συνήθως συμβαίνει να χρησιμοποιούν αυτούς τους χώρους που είναι φορτισμένοι ενεργειακά για τις συνάξεις τους οπότε να πως γίνεται η σύνδεση μεταξύ των μαύρων σκύλων και των μαγισσών.

Πριν προχωρήσουμε στα υπόλοιπα στοιχεία που αφορούν την υπόθεση θα πρέπει να δούμε ένα χαρακτηριστικό κείμενο του διάσημου συγγραφέα Χ.Φ Λάβκραφτ στο οποίο εμφανίζεται μια σημαντική λεπτομέρεια στα λεγόμενα της Lavinia Whateley :

".....ότι δεν είχε το δικαίωμα να ικετέψει τις πέτρες, ούτε να καλέσει στους λόφους. Είπε ότι δεν μπορούσε να ξαμολύσει εκείνα τα Πλάσματα της κόλασης πάνω μας, και να κάνει το μίσος να φουντώσει στο Ντάνγουιτς. Αλλά, έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, τώρα δεν υπάρχει ούτε ένας Κόρυ ή ένας Τυντλ που να μη μισεί τους Μπίσοπ "

Ο Τρόμος του Ντάνγουιτς (The Dunwich Horror)

Βιβλίο του Χ. Φ. Λάβκραφτ 

Θυμηθείτε ότι η παρουσία του Χαχαχέλ δηλαδή του θεού της Παλιάς Διαθήκης του οποίου το όνομα δεν αναφέρεται πέρα από το όνειρο του Ιακώβ, συνδέεται με ένα παλαιολιθικής εποχης κύκλο από πέτρες , όχι βέβαια μεγέθους τύπου Stonehenge πολύ πιο μικρές σε κάποια από τις οποίες, ή σε όλες έχυναν αίμα ζώων που θυσιάστηκαν οι δρυίδες.

Ο συγκεκριμένος κύκλος πύλη μεταξύ των κόσμων έχει πλέον καταστραφεί από αρχαιοτάτων χρόνων αλλά υπάρχουν πολλές άλλες παρόμοιες κατασκευές σε παγκόσμιο επίπεδο.

Βασικός στόχος της έρευνας μου ήταν να βρώ αυτές τις πέτρες , έχοντας μια κάποια γνώση περί επικλήσεως στους λόφους .

Τελικά βρέθηκαν όλα αυτά μαζί .....

Οι πέτρες είναι αυτές :

Η επίκληση των υιών του ουρανού ή υιών του Θεού οι οποίοι εμφανίζονται να έρχονται εξ ουρανού για να ζευγαρώσουν με γυναίκες ανθρώπων κατά την διάρκεια των ιερών οργίων, γινόταν σε συγκεκριμένες περιοχές όπως ο κύκλος που προανέφερα,  λόφους και πυκνά δάση (ιερά άλση ) 

Οι ιεροί χώροι που περιγράφονται στην λογοτεχνία του Λάβκραφτ δεν είναι καθόλου φανταστικοί, πρόκειται για αληθινά μέρη που τελούσαν τελετές οι Κέλτες, τα λεγόμενα Nemeta.

Nemeton

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Nemeton

Ο ίδιος ο Χ.Φ Λάβκραφτ μας φανερώνει λοιπόν όπως φαίνεται από την εικόνα του εξωφύλλου του βιβλίου του το πώς συνδέονται άμεσα οι βασίλισσες της κολάσεως ως μάγισσες μίας πολύ αρχαίας εποχής με τον Χαχαχέλ ως Ορνία μέσω της παγανιστικής λατρείας και θυσιών αίματος.

Κάποιοι παρατηρητικοί θα πουν ότι πλέον δεν γίνονται αυτά τα πράγματα , αυτό είναι η μισή πλευρά της αλήθειας γιατί μπορεί σήμερα να μην χρησιμοποιείτε αίμα αναμεμιγμένο με αλκοόλ όπως γινόταν παλιά αλλά δυστυχώς όμως μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται έστω συμβολικά το αίμα και σώμα Χριστού υποτίθεται στην τελετή της μεταλήψεως της Θείας ευχαριστίας. 

Άλλαξε ο Μανωλιός έβαλε τα ρούχα του αλλιώς, όπως λέει και ο σοφός λαός μας..

Η επόμενη μορφή που συναντάμε ως εκπρόσωπος του Σατανά είναι το γουρούνι 

Κατά ένα περίεργο τρόπο το γουρούνι συνεχώς εμφανίζεται με Πάπες οι οποίοι εμφανίζονται να καίνε θυμίαμα προφανώς στα πλαίσια της επικλητικής Μαγείας.

Δεν ξέρω αν είναι θηλυκό γουρούνι ή αρσενικό ώστε να μπορέσω να καταλάβω περί τίνος πρόκειται...

Πιθανότατα όμως όπως όλα δείχνουν πρόκειται για μια προχριστιανική θεότητα της παγανιστικής λατρείας.

Και τέλος έρχεται ο Σατανάς ως τράγος που ξέρουμε σήμερα και στην πραγματικότητα είναι όντως Fictional character εφεύρημα της φαντασίας της Μάργκαρετ Άλις Μάρεϊ .

(13 Ιουλίου 1863 – 13 Νοεμβρίου 1963) .

Αγγλο-Ινδή Αιγυπτιολόγος , αρχαιολόγος , ανθρωπολόγος , ιστορικός και λαογράφος 

 Ήταν η πρώτη γυναίκα που διορίστηκε λέκτορας αρχαιολογίας στο Ηνωμένο Βασίλειο.

 Εργάστηκε στο University College London (UCL) από το 1898 έως το 1935.

 Διετέλεσε πρόεδρος της Λαογραφικής Εταιρείας από το 1953 έως το 1955 και δημοσίευσε ευρέως κείμενα κυρίως με θέμα την Αίγυπτο.

Η Μάρεϊ συμμετείχε ενεργά στο πρώτο κύμα φεμινιστικού κινήματος, εντασσόμενη στην Κοινωνική και Πολιτική Ένωση Γυναικών και αφιερώνοντας πολύ χρόνο στη βελτίωση της θέσης των γυναικών στο UCL. 

Μη μπορώντας να επιστρέψει στην Αίγυπτο λόγω του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου , επικέντρωσε την έρευνά της στην υπόθεση της λατρείας των μαγισσών , τη θεωρία ότι οι δίκες των μαγισσών της πρώιμης σύγχρονης χριστιανοσύνης ήταν μια προσπάθεια να σβήσει μια επιζώσα προχριστιανική, παγανιστική θρησκεία αφιερωμένη σε έναν κερασφόρο Θεό γεγονός που στην πραγματικότητα δεν ισχύει σε ευρεία κλίμακα καθώς πρόκειται για την λατρεία του θεού Φάυνου η οποία επικεντρώνεται στην Ιταλία όπου εκεί φέρεται να έζησε και έδρασε ο γιος του Λυκάονα μυθικός βασιλιάς Κάπρος ο Κάφρος ο οποίος έδωσε το όνομα του στο Κάπρι.

Αναδείχθηκε ως θεός από τον γιό του Λατίνο .

Η λατρεία του είναι οργιαστική και έχει στοιχεία μαγείας.

Ο αδερφός του Νύκτιπος, κνος Μαρσύας φέρεται ως συγγραφέας ενός σκοτεινού και επίφοβου βιβλίου Νεκρομαντείας γνωστό ως " Μαρσυακό Μαγγάνευμα " αν λάβουμε υπόψη μας ότι σήμερα πλέον είναι ο δαίμονας Lucifuge Raficul καταλαβαίνετε περί τίνος πρόκειται εφόσον τα Grimoires που έχουμε και περιέχουν διδασκαλίες του  όλα τους σχετίζονται με την Σολομωνική επίκλητικη Μαγεία.

Ο Κάπρος ως θεός ήταν ο Φαύνος, ως δαίμονας είναι ο Αποδιήλ ο πόρνος γνωστός ως Τράγος των Sabbath των μαγισσών.

Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι που ασχολήθηκαν με την Μαγεία παγκόσμια όλοι πιστεύουν σε αυτόν. 

Το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι μύστες και συγγραφείς έμπλεξαν τα μπούτια τους θεωρώντας ότι είναι ο Παν ο θεός των μαγισσών αυτό είναι σημαντικό στοιχείο που φανερώνει πόσο πολύ άσχετοι με την Μαγεία είναι οι άνθρωποι αυτοί.

Στην πραγματικότητα πρόκειται για marketing .

Οι άνθρωποι αυτοί ήθελαν φήμη και χρήμα, πως λοιπόν θα πουλούσαν τα βιβλία τους που στην πραγματικότητα είναι μπούρδες ?

Στα ίδια ακριβώς πλαίσια κινήθηκε και η Μάργκαρετ Άλις Μάρεϊ γράφοντας για την λατρεία του θεού τράγου η οποία στην πραγματικότητα είναι ένα ψέμα.

Αν και αργότερα ακαδημαϊκά αμφισβητήθηκε, η θεωρία κέρδισε ευρεία προσοχή και αποδείχθηκε σημαντική επιρροή στο αναδυόμενο νέο θρησκευτικό κίνημα της Wicca .

 Από το 1921 έως το 1931, πραγματοποίησε ανασκαφές σε προϊστορικές τοποθεσίες στη Μάλτα και τη Μινόρκα και ανέπτυξε το ενδιαφέρον της για τη λαογραφία.

 Απονεμήθηκε τιμητικό διδακτορικό το 1927, διορίστηκε επίκουρη καθηγήτρια το 1928 και αποσύρθηκε από το UCL το 1935.

 Εκείνη τη χρονιά επισκέφθηκε την Παλαιστίνη για να βοηθήσει την ανασκαφή του Petrie στο Tall al-Ajjul και το 1937 ηγήθηκε μιας μικρής ανασκαφής στην Πέτρα της Ιορδανίας.

 Αναλαμβάνοντας την προεδρία της Λαογραφικής Εταιρείας αργότερα στη ζωή της, έδωσε διαλέξεις σε ιδρύματα όπως το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και το City Literary Institute και συνέχισε να δημοσιεύει μέχρι τον θάνατό της.

 Η Μάργκαρετ Άλις Μάρεϊ ως αιγυπτιολόγος που ήταν φυσικά γνώριζε τον Μπανεμπτζεντέτ τον τράγο αλλά δεν ξέρω με ποια κριτήρια τον συνδύασε με τον μυθικό τράγο των Sabbath ! 

Η μοναδική λογική εξήγηση είναι το να είχε δει την μορφή του συμβόλου στην απεικόνιση του 1856 του Σαββατικού Τράγου από το βιβλίο Δόγμα και Τελετουργικό της Υψηλής Μαγείας από τον Ελιφά Λευί. 

Η μορφή σχετίζεται με τους Ναίτες τους οποίους κυνήγησε η εκκλησία, όπως και τους καθαρούς και τους Γνωστικούς κλπ

Άρα λοιπόν εφόσον το συγκεκριμένο αυτό σύμβολο εμφανίζεται στο κείμενο ενός ανθρώπου που ήταν καταξιωμένος ως μάγος της εποχής εκείνης αυτό σημαίνει σύμφωνα με την λογική της Μάργκαρετ Άλις Μάρεϊ ότι υπήρξε μια σκοτεινή λατρεία του θεού τράγου η οποία συνεχίζεται...!

Τραγικό !

Ο ίδιος αυτός ο Ελιφας Λεβί ουδέποτε είπε ότι υπάρχει οποιαδήποτε σχέση μεταξύ σατανά αντίθετα έγραψε το εξής.

Προφανώς η Μάργκαρετ Άλις Μάρεϊ παρεξήγησε τα γραφόμενα του Ελιφας Λεβί ο οποίος εμφανίζεται να λέει ότι αυτό είναι το σύμβολο της " αληθινής σοφίας " , της πραγματικής θρησκείας πέρα από ολες τις θρησκείες.

Εννοείται ότι μιλάμε για τον Γνωστικισμό του οποίου ήταν ένθερμος υποστηρικτής

Φυσικά εννοείται ότι η Μάργκαρετ Άλις Μάρεϊ κατάλαβε αλλά αντί άλλων, γεγονός που φανερώνει το πόσο άσχετη ήταν και ημιμαθής άσχετα με το αν κατάφερε να ξεχωρίσει, ένας θεός ξέρει με ποια μέσα.. 

O Banebdjedet ( γράφεται επίσης Banebdjed ) στην πραγματικότητα δεν υπάρχει πουθενά και δεν αναφέρεται πουθενά σε όλη την ιστορία της αληθινής Μαγείας ως αντίστοιχο του Σατανά.

Τον Σαμαηλ ή Σατανά τον ξέρουμε πολύ καλά όπως και τον Σάκλας αφού αυτό το δίδυμο δεν χωρίζει σχεδόν ποτέ. 

Πάνω σε αυτό υπάρχει μια δήλωση του Aleister Crowley η οποία συνδέει αυτά τα ετερόκλητα πράγματα μέσω της σεξουαλικής κατεύθυνσης της Μαγείας.

Φίδι και λιοντάρι ναι , γνωρίζουμε καλά αυτά τα στοιχεία και τους δαίμονες τους αλλά στην περίπτωση του Baphomet δεν υπάρχει τίποτα από αυτά τα δύο. 

Έτσι λοιπόν φτάνουμε αισίως στο 1960 με την ίδρυση του Ναού του Σατανά από τον Άντον Σάντορ ΛαΒέι (γεννημένος ως Χάουαρντ Στάντον Λέβι , 11 Απριλίου 1930 - 29 Οκτωβρίου 1997).

Tι να πω για αυτόν τον άνθρωπο που δήλωσε δημόσια ότι ήταν άθεος, δεν πιστεύει στον Σατανά ως θεό αλλά είναι ένα σύμβολο της επανάστασης εναντίον της χριστιανικής καταπίεσης.

Νομίζω ότι αυτό τα λέει όλα..

Πήρε λοιπόν το κεφάλι του τράγου από την μορφή του Baphomet και το τοποθέτησε στην  αντεστραμμένη πεντάλφα δημιουργοντας αυτο που είναι γνωστό σατανιστικό σύμβολο.

Ο Άντον Σάντορ ΛαΒέι δεν ήταν σατανιστής και δεν ήταν μάγος, ήταν συγγραφέας και show man  λογικό λοιπόν είναι να γνωρίζει καλά τους κανόνες του marketing.

Κάνει ακριβώς αυτό που έκανε και ο Gerald Gardner πριν από αυτόν όταν έβαλε τα θεμέλια της Gardnerian ψευτομαγείας .

Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια ευφυής ιδέα του να πουλήσει αυτό που έχουν στα μυαλό τους όλοι οι άνθρωποι, δηλαδή μιλάμε για sex και δύναμη.

Τα δύο ισχυρότερα αφροδισιακά δοσμένα υπό την βιτρίνα της Μαγείας.

Αν ανατρέξουμε στα περιοδικά της εποχής εκείνης θα δούμε ότι στην πραγματικότητα είναι φθηνά πορνοπεροοδικά με άρθρα και συμβουλές που μπορεί να βρει ο καθένας μας και σήμερα στα έντυπα που κυκλοφορούσαν ως ένθετα περιοδικών της Μάρας Μεϊμαρίδη. 

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν μάγισσες και αληθινή Μαγεία μέσα σε όλο αυτό.

Ξέκωλα που δείχνουν τα βυζιά τους , λεσβιασμός και πολλά άλλα πράγματα που στην πραγματικότητα είναι soft porn γέννησαν την μαγεία του Gerald Gardner και αυτό είναι που πουλάει η εκκλησία του Σατανά.