ΟΙ ΒΡΥΚΌΛΑΚΕΣ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΉΡΙ CHIAJNA
ΟΙ ΒΡΥΚΌΛΑΚΕΣ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΉΡΙ CHIAJNA
.jpeg)
Δεκαετίες θανάτων, εξαφανίσεων και παραφυσικών φαινομένων που αψηφούν κάθε εξήγηση..☠️
Ακριβώς έξω από την πρωτεύουσα της Ρουμανίας, Βουκουρέστι, μπορείτε να βρείτε μια ερειπωμένη εκκλησία που ονομάζεται Μονή Chiajna.
https://en.wikipedia.org/wiki/Chiajna_Monastery
Λόγω μιας παρεξήγησης, η εκκλησία καταστράφηκε εν μέρει πριν καθαγιαστεί.
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι αυτή η εκκλησία είναι καταραμένη και δεν τολμούν να την πλησιάσουν.
Τα ερείπια της εκκλησίας στοιχειώνονται από φαντάσματα και βρυκόλακες.
Κατασκευασμένο στα τέλη του 18ου αιώνα, αυτό το νεοκλασικό κτίριο προοριζόταν να είναι οίκος προσευχής, αλλά η ιστορία του σύντομα έγινε δυσοίωνη - διάσημη ως ένας από τους πιο στοιχειωμένους τόπους της Ρουμανίας
Μια Ιστορία Αμαυρωμένη από Βία και Πανούκλα
.jpeg)
Η κατασκευή της Μονής Chiajna ξεκίνησε τη δεκαετία του 1770 από τον πρίγκιπα Αλέξανδρο Υψηλάντη και ολοκληρώθηκε το 1790 από τον Νικόλαο Μαυρογένη, έναν Φαναριώτη πρίγκιπα της Βλαχίας.
Το μοναστήρι κατασκευάστηκε σε κομψό νεοκλασικό στιλ και είχε μήκος 43 μέτρα με τοίχους πλάτους 2 μέτρων - μια τερατώδης κατασκευή σχεδιασμένη να επιβάλει πνευματική κυριαρχία.
Αλλά αυτό δεν έμελλε ποτέ να συμβεί.
.jpeg)
Οι Οθωμανοί Τούρκοι, θεωρώντας λανθασμένα το μοναστήρι ότι ήταν στρατιωτικό φρούριο, επιτέθηκαν και κανιοβόλησαν το εσωτερικό του πριν αυτό ακόμα καθαγιαστεί
Η βίαιη αρχή ήταν η πρώτη σε μια σειρά από απογοητεύσεις.
Στις αρχές του 19ου αιώνα, η βουβωνική πανώλη έπληξε τη Ρουμανία και το εγκαταλελειμμένο μοναστήρι μετατράπηκε σε χώρο καραντίνας για τα θύματα της πανώλης.
Εκατοντάδες πέθαναν μέσα στα τείχη του, με τα βάσανά τους να ενσταλάζουν μια μόνιμη αύρα απελπισίας στις πέτρες του.
Οι φυσικές καταστροφές επιδείνωσαν την καταστροφή του.
Ο σεισμός του 1977 στο Βουκουρέστι κατέστρεψε τον κεντρικό πύργο του, καθιστώντας το κτίριο επικίνδυνα ασταθές και παγωμένο σε παρακμή.
Αν και ανακηρύχθηκε ιστορικό μνημείο το 2010, η αποκατάστασή του προχώρησε αργά και το μοναστήρι παραμένει μια ανησυχητική σιλουέτα στον ορίζοντα.
.jpeg)
Φαντάσματα Προδοσίας, Πανούκλας και Χαμένων Ψυχών
Η τραγική ιστορία του μοναστηριού γέννησε αμέτρητους θρύλους, πολλοί από τους οποίους εξακολουθούν να υπάρχουν στην τοπική λαογραφία και στις τουριστικές μαρτυρίες μέχρι σήμερα:
Η καμπάνα που χτυπάει από τα βάθη
Οι χωρικοί πέταξαν την γιγάντια καμπάνα του μοναστηριού στον ποταμό Ντάμποβιτσα για άγνωστο λόγο.
Αλλά τις νύχτες με πανσέληνο,χτύποι καμπάνας φέρονται να αντηχούν μέσα από τα ερείπια - ένας θλιβερός οιωνός του άδοξου θανάτου του μοναστηριού.
Το τραγικό φάντασμα της Ανκούτα
Το πιο συνηθισμένο φάντασμα είναι αυτό της κόρης της Λαίδης Τσιάτζνα, της Ανκούτα, μιας πριγκίπισσας που κυβερνούσε το βασίλειο.
Η Ανκούτα λάτρευε έναν άντρα που η μητέρα της περιφρονούσε και έτρεξε στο μοναστήρι για να τον παντρευτεί.
Η Λαίδη Τσιάτζνα έγινε έξαλλη και διέταξε τη δολοφονία της κόρης της.
Σύμφωνα με την παράδοση, το φάντασμα της Ανκούτα βρίσκεται να στέκεται στην πόρτα, με πρόσωπο που μερικές φορές φαίνεται σε στιγμές σκότους.
Σκιές των Νεκρών της Πανούκλας
Οι επισκέπτες αναφέρουν σκοτεινές σιλουέτες να αιωρούνται πάνω από τα ερείπια.
Άλλοι μιλούν για «γιγάντιες σκιές» σε τοίχους, πιθανώς ανήσυχες ψυχές ατόμων που έχουν ταφεί σε κρυφούς τάφους.
Και εδώ ακριβώς είναι αυτό που περιγράφει η προηγούμενη δημοσίευση μου σχετικά με την συγκεκριμένη φυλή αυτών των όντων που στην πραγματικότητα είναι ανθρωποφάγοι βρυκόλακες.
Προσωπικά γνωρίζω αυτά τα όντα και έχω αναφέρει επανειλημμένα μέσα από δημοσιεύματα μου για αυτά, ας θυμηθούμε τι γράφω συγκεκριμένα στην ανάρτηση μου με γενικό τίτλο
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΌ ΤΗΣ ΠΕΝΤΈΛΗΣ
- Μαΐου 12, 2025
https://adamakisangel2.blogspot.com/2020/04/erzulie-dantor-by-christy-freeman.html
".... Δεν ξέρω αν κράτησε δευτερόλεπτα ή ώρες ατέλειωτες καθώς αυτό το μαύρο κινούμενο " κάτι" που όντως υφίσταται ότι μοιάζει με πλοκάμια κινούνταν αργά και σταδιακά υψωνόταν θυμίζοντας μου ότι ένα από τα ονόματα της Λητούς είναι " Καλλιπλόκαμη" .
Αυτό που βλέπαμε ήταν στην πραγματικότητα πλοκάμια καπνού που έλαμπαν υπνωτιστικα με ένα απόκοσμο μώβ ιώδες το οποίο αιχμαλώτιζε την προσοχή μας σβήνοντας από το μυαλό κάθε είδους επαφή με την λογική, τον φόβο ακόμη και τις άλλες αισθήσεις εκτός από την όραση.
Το ον έγινε στήλη καπνού που μετατράπηκε σε μια μαύρη γυναίκα μετρίου αναστήματος η οποία έμοιαζε κυριολεκτικά λές και ανήκει σε μια άγρια φυλή Ινδιάνων ή κάτι παρόμοιο.
Μαύρα μαλλιά δεμένα πίσω αλογοουρά δεν ήταν όμορφη αλλά εξέπεμπε ένα παράξενο ερωτισμό, ήταν λές και σε προκαλούσε να την αρχίσεις στα χαστούκια και να την βιάσεις.
Αυτό που εξέπεμπε ήταν το ζωοδες πάθος και η βία..."
Σαφώς εννοείται ότι αυτό το σκοτεινό καπνώδες ον είναι η ίδια αυτή η αρχαία ελληνική θεά Λητώ ένας Βρυκόλακας αλλά όχι αυτά το είδος όντων που γνωρίζουμε απο ταινίες θρίλερ του Hollywood.
Στην άλλη δημοσίευση μου με γενικό τίτλο
" ΟΙ ΒΡΥΚΌΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΦΥΜΑΤΊΩΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΝΙΚΌΣ ΣΤΗΝ ΝΈΑ ΑΓΓΛΊΑ "
- Μαΐου 15, 2025
Σύγχρονη βία και εξαφανίσεις
Ο 20ός αιώνας εισήγαγε νέες φρικαλεότητες.
Λέγεται ότι δύο δολοφονίες έλαβαν χώρα εδώ — η μία πριν από το 1990 και η άλλη αργότερα — σε συνδυασμό με αναφορές για εξαφανίσεις Ρομά στα ερείπια.
Αυτές οι αναφορές έδωσαν βάσιμο έδαφος στη θεωρία ότι το μοναστήρι αποτελεί πόλο έλξης για τραγωδίες.
Σήμερα, το Μοναστήρι Chiajna είναι τυλιγμένο σε συρματόπλεγμα, καθώς το οικοδόμημα είναι τόσο αδύναμο που δεν επιτρέπει την είσοδο σε τουρίστες.
Ωστόσο, η ατμόσφαιρά του, που θυμίζει στοιχειωτικά εξωγήινο, προσελκύει φωτογράφους τουρίστες, ερευνητές παραφυσικών φαινομένων και ταξιδιώτες περιπέτειας.
Οι τουρίστες συνήθως παραπονιούνται για ανεξήγητες διακυμάνσεις και πτώσεις της θερμοκρασίας, και παράξενους θορύβους - ψίθυρους, ηχώ ή φωνή που φέρεται να ανήκει στην Ancuta.
Αν και στοιχειωμένο, η Ρουμανική Ορθόδοξη Εκκλησία ανέκτησε το κτίριο το 2011 με σκοπό να το επαναφέρει στη θρησκευτική του λειτουργία.
Οι άνθρωποι εξακολουθούν να είναι διχασμένοι: κάποιοι θέλουν να διατηρήσουν την ιστορία του, ενώ άλλοι θέλουν να σπάσουν την κατάρα που είχε επιβληθεί σε αυτό για περισσότερους από δύο αιώνες.
Το Μοναστήρι Chiajna είναι ένα ερείπιο, αλλά πολύ περισσότερο - ένα μωσαϊκό ανθρώπινου πόνου, απάτης και εγκαταλελειμμένων προσευχών.
Αν η παραφυσική δραστηριότητα είναι κατάλοιπο του δραματικού παρελθόντος ή απλή δεισιδαιμονία, ο χώρος μένει αξέχαστος σε όσους είναι πρόθυμοι να συναντήσουν τα φαντάσματά του.
«Τα τείχη εδώ θυμούνται τα πάντα» , είπε κάποτε ένας ντόπιος.
Προς το παρόν, όμως, το μοναστήρι είναι μια απόκοσμη απόδειξη της πλούσιας, αν και σκοτεινής, λαογραφίας της Ρουμανίας - ένα μέρος όπου τα γεγονότα και η μυθοπλασία θολώνουν.
.jpeg)